Kişiyi hürriyetinden yoksun kılma iki kez - Yargıtay 14. Ceza Dairesi 2015/9359 Esas 2016/2324 Karar Sayılı İlamı

14. Ceza Dairesi
Esas No: 2015/9359
Karar No: 2016/2324
Karar Tarihi: 09.03.2016

Kişiyi hürriyetinden yoksun kılma iki kez - Yargıtay 14. Ceza Dairesi 2015/9359 Esas 2016/2324 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık, kişiyi hürriyetinden yoksun kılmak suçundan mahkum edilmiştir. Daha önceki hüküm, Daire tarafından bozulmuş ve yerinde görülmeyen sair temyiz itirazları reddedilmiştir. Ancak, yeniden kurulan hükümde sanığın cezası kazanılmış hak ilkesine uygun olarak belirlenmediği için, hüküm bozularak düzeltilmiştir. Sanığın temyiz itirazları yerinde görüldüğünden, hüküm 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek 1412 sayılı CMUK'un 321. maddesi gereğince bozulmuş ve sonrasında 322. madde verdiği yetkiye istinaden düzeltilerek onanmıştır. Hükümdeki kanun maddeleri 5237 sayılı TCK'nın 53. maddesi, 1412 sayılı CMUK'un 326/son maddesi ve 5271 sayılı CMK'nın 307/4. maddesi olarak geçmektedir. 5237 sayılı TCK'nın 53. maddesi, tutuklu veya hükümlü bir kişinin hukuka uygun şekilde serbest bırakılma hakkına sahip olduğunu belirtmektedir. 1412 sayılı CMUK'un 326/son maddesi, kazanılmış hak ilkesini düzenlemektedir. 5271 sayılı CMK'nın 307/4. maddesi ise, itiraz hakkıyla ilgilidir.

14. Ceza Dairesi 2015/9359 E. , 2016/2324 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Kişiyi hürriyetinden yoksun kılma (iki kez)
HÜKÜM : Mahkûmiyet

İlk derece mahkemesince bozma üzerine verilen hüküm temyiz edilmekle dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Hükümden sonra 5237 sayılı TCK"nın 53. maddesi ile ilgili olarak Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarihli, 29542 sayılı Resmî Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 gün ve 2014/140 Esas, 2015/85 Karar sayılı ilamıyla verilen iptal kararının infaz aşamasında nazara alınması mümkün görülmüştür.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin soruşturma ve kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya içeriğine göre yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine,
Ancak;
Sanık ..."in atılı suçtan 2 yıl 1 ay hapis cezası ile mahkumiyetine dair mahkemece kurulan ilk hükmün sadece sanık tarafından temyiz edilmesi üzerine Dairemizce verilen 10.04.2013 gün ve 2011/14707 Esas, 2013/4196 Karar sayılı ilamla sanığın mağdur sayısınca cezalandırılması gerekirken, yazılı şekilde tek hüküm kurulmasının hatalı olduğu belirtilerek 1412 sayılı CMUK"nın 326/son maddesinde düzenlenen ceza miktarı itibariyle kazanılmış hak gözetilip hükmün bozulmasına karar verilmesinin ardından, mahkemece kurulan yeni hükümde sanık hakkında iki mağdur için ayrı ayrı kurulan 4"er yıllık hapis cezalarının kazanılmış hak ilkesi gereğince önceki hükümle verilmiş olan 2 yıl 1 ay hapis cezası olarak belirlenmesi yerine, karışıklığa yol açacak şekilde 2"şer yıl 1"er ay hapis cezası tayin edilmesi,Sanık ... hakkında hüküm kurulurken kazanılmış hakka ilişkin düzenleme maddesi olarak 1412 sayılı CMUK"nın 326/son yerine, yazılı şekilde yürürlükte olmayan 5271 sayılı CMK"nın 307/4. maddesinin gösterilmesi,
Kanuna aykırı, sanık ..."in temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek 1412 sayılı CMUK"nın 321. maddesi gereğince BOZULMASINA, ancak bu hususun yeniden duruşma yapılmaksızın aynı Kanunun 322. maddesinin verdiği yetkiye istinaden düzeltilmesi mümkün bulunduğundan, hüküm fıkrasında yer alan "....sanıklara verilen iki ayrı 4"er yıllık hapis cezasının CMK 307/4 maddesi gereğince önceki hükümle verilmiş olan 2"şer yıl 1"er ay hapis cezası olarak belirlenmesine" ibaresinin çıkartılarak yerine "...sanık ... ile diğer sanık ..."ya her bir mağdur için ayrı ayrı verilen 4"er yıllık hapis cezalarının 1412 sayılı CMUK"nın 326/son maddesi uyarınca kazanılmış hak ilkesi gözetilerek her bir sanık için neticeten 2 yıl 1 ay hapis cezası olarak belirlenmesine ve infazın bu şekilde yapılmasına" ibaresinin eklenmesi suretiyle sair yönleri usul ve kanuna uygun olan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA,
09.03.2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.