MAHKEMESİ : ... 2. ASLİYE HUKUK MAHKEMESİ

Taraflar arasında görülen davada ... 2. Asliye Hukuk Mahkemesi’nce verilen 17/09/2015 tarih ve 2014/339-2015/212 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi davacı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, müvekkilinin davalı bankadan 06/04/2012 tarihinden iş yeri kredisi sözleşmesi ile kredi kullandığını, müvekkilinden dosya masrafı adı altında 225,00 TL kesinti yapıldığını, müvekkilinin 27/12/2012 tarihinden kredisini erken kapattığını, bankanın bu nedenle müvekkilinden 3.019,00 TL erken kapama komisyonu aldığını, bunların 4077 sayılı yasaya aykırı olduğunu belirterek bu miktarların ödeme tarihlerinden itibaren işleyecek yasal faizleri ile birlikte tahsilini istemiştir.
Davalı, kredinin ticari kredi olduğunu, kesintilerin sözleşmede yazdığını belirterek davanın reddini istemiştir.
Mahkemece iddia, savunma, bilirkişi raporu ve tüm dosya kapsamına göre; dava davacı taraftan alınan dosya masrafı ve erken ödeme komisyonunun iadesi istemine ilişkin olduğu, taraflar arasında 06/04/2012 tarihli "iş yeri kredisi sözleşmesi" akdedildiği, davacı hesabından bu sözleşmeye istinaden farklı adlar altında ücret tahsil edildiği, davacının bu kalemlerden dosya masrafı 225,00 TL ve erken kapatma komisyonu 3.019,00 TL olmak üzere toplam 3.244,00 TL"yi talep ettiği, taraflar arasında düzenlenen sözleşmenin ticari sözleşme niteliğinde olduğu, alınan bilirkişi raporunda ücret ve masrafların makul olduğunun belirtildiği, davacı tüketici sıfatına haiz olmadığından olaya genel hükümlerin uygulanması gerektiği, davalı tarafından yapılan kesinti tutarının toplam kredi tutarının %2 "sinin altında kalması nedeni ile alınan masrafların makul olduğu gerekçesiyle davanın reddine karar verilmiştir.
Kararı, davacı vekili temyiz etmiştir.
Dava dosyası içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde dayanılan delillerin tartışılıp, değerlendirilmesinde usul ve yasaya aykırı bir yön bulunmamasına göre, davacı vekilinin tüm temyiz itirazları yerinde değildir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı, davacı vekilinin bütün temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı bakiye 3,70 TL temyiz ilam harcının temyiz edenden alınmasına, 19/06/2017 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.