MAHKEMESİ : Kilis 1. Asliye Hukuk Mahkemesi
TARİHİ : 23/01/2013
NUMARASI : 2012/82-2013/117


Davacılar İ.. H.. vdl vekili Avukat N. Y. tarafından, davalı C.. H.. aleyhine 08/02/2012 gününde verilen dilekçe ile haksız eylem nedeniyle maddi tazminat istenmesi üzerine yapılan yargılama sonunda; Mahkemece davanın reddine dair verilen 23/01/2013 günlü kararın Yargıtay’da duruşmalı olarak incelenmesi davacılar vekili tarafından süresi içinde istenilmekle, daha önceden belirlenen 08/04/2014 duruşma günü için yapılan tebligat üzerine taraflardan kimsenin gelmediği görüldü, süresinde olduğu anlaşılan temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra dosyanın görüşülmesine geçildi. Tetkik hakimi tarafından hazırlanan rapor ile dosya içerisindeki kağıtlar incelenerek gereği düşünüldü.
1-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı kanıtlarla yasaya uygun gerektirici nedenlere, özellikle delillerin değerlendirilmesinde bir isabetsizlik görülmemesine göre aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları reddedilmelidir.
2- Diğer temyiz itirazlarına gelince, Dava, haksız eylem nedeni ile tazminat ödetilmesi istemine ilişkindir. Mahkemece istem reddedilmiş; karar davacılar tarafından temyiz edilmiştir.
Davacılar, davalı kardeşinin kendisine ait taşınmaz üzerinde yetiştirdiği zeytin ağaçlarının meyvesini rızası dışında toplamış olduğunu, tespit yaptırdığını, 11.582,48 TL zarara uğradığının belirlendiğini iddia ederek uğradığı zarar tutarının ödetilmesini istemiştir.
Davalı, dava konusu edilen taşınmazın davacı ile birlikte müşterek maliki olduğunu, üzerindeki zeytin ağaçlarını ortak yetiştirdiklerini, ağaçların bir önceki yıl ürün vermeye başladığını, ilk yıl ürünü davacının topladığını, ikinci sene kendisine ait ağaçlardaki ürünü topladığını, davacının hissesine müdahale etmediğini, davanın reddi gerektiğini savunmuştur.
Mahkemece, toplanan deliller uyarınca tarafların taşınmaza müştereken malik oldukları, üzerindeki zeytin ağaçlarını da birlikte yetiştirdikleri kabul edilerek ispat edilemeyen istemin reddine karar verilmiştir.
Dosya arasındaki bilgi, belge ve tanık anlatımlarından, dava konusu zeytin ağaçlarının davacı ve davalı ile birlikte dava dışı müşterek maliklerinin de bulunduğu, tanık beyanlarına göre maliklerin rızai taksim yoluyla taşınmazı paylaştıkları, zeytin ağaçlarının dikili bulunduğu bölümün davacı tarafından kullanıldığı, davalının emekli olana kadar köyde oturmadığı, emekli olduktan sonra köye döndüğü bu nedenle taşınmazlar ile davacının ilgilendiği, davalının ise para gönderdiği böylelikle zeytin ağaçlarını birlikte yetiştirdikleri kabul edilmiş ise de, Kilis Asliye Hukuk Mahkemesi"nin 2011/191 Değişik İş sayılı dosyasında ziraat mühendisi bilirkişi tarafından taşınmaz üzerinde 8-10 yaşlarında 879 adet zeytin ağacı bulunduğu, bunlardan 559 adedinin ürününün toplandığı belirlenmiş olup, davacı ile davalının ortak olduklarının kabulü halinde dahi davalının kendi hissesinden fazla ürünü topladığı anlaşılmaktadır.
Şu durumda, Kilis Asliye Hukuk Mahkemesi"nin 2011/191 Değişik İş sayılı dosyasına göre davalı tarafından toplanan ürünün kendi hissesinden fazlasına ilişkin bölümü yönünden kabulü yerine tümden reddi doğru olmamış, kararın bozulması gerekmiştir.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın yukarıda (2) nolu bentte gösterilen nedenlerle BOZULMASINA, davacıların diğer temyiz itirazlarının (1) nolu bentte gösterilen nedenlerle reddine ve peşin alınan harcın istek halinde geri verilmesine 08/04/2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.