MAHKEMESİ : Ankara 25. Asliye Hukuk Mahkemesi
TARİHİ : 03/12/2012
NUMARASI : 2010/167-2012/545


Davacı S.. K.. vekili Avukat A. Z. Ç. tarafından, davalılar M. D. U. vdl. aleyhine 12/04/2010 gününde verilen dilekçe ile manevi tazminat istenmesi üzerine mahkemece yapılan yargılama sonunda; davanın kısmen kabulüne dair verilen 03/12/2012 günlü kararın Yargıtay’ca incelenmesi dahili davalı mirascı Ö.. A.. vekili tarafından süresi içinde istenilmekle temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra tetkik hakimi tarafından hazırlanan rapor ile dosya içerisindeki kağıtlar incelenerek gereği görüşüldü.
Dava, yayın yolu ile kişilik haklarına saldırı nedeniyle manevi tazminat istemine ilişkindir. Mahkemece, davalılar M. D. U. ve M.. B.. ile dahili davalı İ.. T.. yönünden davanın reddine, davalı H.. T.. ve dahili davalı Ö.. A.. yönünden ise davanın kısmen kabulüne karar verilmiş; hüküm, dahili davalı Ö.. A.. tarafından temyiz edilmiştir.
Dava devam ederken davalılardan N.. A.."un 13/09/2010 tarihinde vefat ettiği, geriye kızı İ.. T.. (Aykon) ve oğlu Ö.. A.."un mirasçı olarak kaldığı, İ.. T.. (Aykon)"nun mirası reddetmesi nedeniyle davaya dahil edilmediği, diğer mirascı Ö.. A.."un ise usulüne uygun olarak davaya dahil edildiği anlaşılmaktadır.
Dahili davalı Ö.. A.. cevap dilekçesinde, mirasçı olarak terekenin resmi defterinin tutulmasını talep ettiğini, davanın Tuzla Sulh Hukuk Mahkemesi"nin 2010/815 Esas (İstanbul Anadolu Sulh Hukuk Mahkemesi"nin 2012/7 Tereke) sayılı dosyası ile derdest olduğunu, resmi defter tutulmasına ilişkin davanın sonuçlanıncaya kadar görülmekte olan davanın ertelenmesi gerektiğini belirterek davanın reddine karar verilmesini istemiştir. Mahkemece, dahili davalı Ö.. A.."un mirası reddetmemesi nedeniyle sorumlu olduğu benimsenerek tereke ile ilgili resmi defter tutulmasına ilişkin bir davanın bulunup bulunmadığı hususunda araştırma yapılmamıştır.
Şu durumda, dahili davalı Ö.. A.."un cevap dilekçesinde belirttiği gibi mirasçı olarak TMK"nun 619. maddesi uyarınca terekenin resmi defterinin tutulmasını talep edip etmediğinin araştırılması, böyle bir davanın bulunması halinde sonucunun beklenilmesi; tüm bunlardan sonra bir karar verilmesi gerekir.
Mahkemece, eksik incelemeye dayalı olarak yazılı biçimde karar verilmesi doğru görülmemiş ve bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın yukarıda gösterilen nedenle BOZULMASINA; bozma nedenine göre diğer temyiz itirazlarının bu aşamada incelenmesine yer olmadığına ve peşin alınan harcın istek halinde geri verilmesine 08/04/2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.