Yukarıda tarih ve numarası yazılı mahkeme kararının müddeti içinde temyizen tetkiki şikayetçi tarafından istenmesi üzerine bu işle ilgili dosya mahallinden daireye gönderilmiş olmakla okundu ve gereği görüşülüp düşünüldü :
Sair temyiz itirazları yerinde değil ise de;
İİK’nun 134.maddesinin 2.fıkrasında “İhalenin feshini, Borçlar Kanunu’nun 226. maddesinde yazılı sebepler de dahil olmak üzere, yalnız satış isteyen alacaklı, borçlu, tapu sicilindeki ilgililer ve pey sürmek suretiyle ihaleye iştirak edenler” isteyebileceği hususu düzenlenmiş, ayrıca “...Talebin reddine karar verilmesi halinde icra mahkemesi davacıyı feshi istenilen ihale bedelinin yüzde onu oranında para cezasına mahkum eder. Ancak işin esasına girilmemesi nedeniyle talebin reddi halinde para cezasına hükmolunamaz.” hükmü yer almaktadır.
Somut olayda ihalenin feshini isteyen kişinin takipte taraf olmadığı gibi ihalenin feshini talep edebilecek ilgili sıfatının olmadığı görülmektedir. Şikayetçinin, satışı yapılan menkullerle ilgili olarak istihkak davası açması, şikayetçiye yukarıdaki maddede yazılı olan ilgili sıfatını kazandırmaz.   Bu durumda şikayetçi ihalenin feshini isteyebilecek kişilerden olmadığından, istemin aktif husumet ehliyeti yokluğu nedeniyle reddi gerekirken, işin esası incelenerek sonuca gidilmesi doğru değilse de, sonuçta istem reddedildiğinden bu husus bozma nedeni yapılmamıştır. Ancak işin esasına girilmeden istemin reddi gerektiğinden şikayetçinin %10 para cezasına hükmedilmesi isabetsiz olup, hükmün bu nedenle bozulması gerekir ise de anılan yanlışlığın giderilmesi yeniden yargılama yapılmasını zorunlu kılmadığından kararın düzeltilerek onanması yoluna gidilmiştir.
SONUÇ  : Şikayetçinin temyiz itirazlarının kısmen kabulü ile Bergama İcra Hukuk Mahkemesi"nin 16.09.2010 tarih ve 2010/194E. 2010/239K sayılı kararının hüküm bölümünün 2. paragrafında yer alan “Davacının feshi istenen ihale bedelinin %10’u oranında para cezası ile cezalandırılmasına” kısmının silinerek karar metninden çıkarılmasına,  kararın düzeltilmiş bu şekliyle İİK 366. ve HUMK’nun 438. maddeleri uyarınca (ONANMASINA), mahkeme kararı düzeltilerek onandığından harç alınmasına yer olmadığına, 11/07/2011 gününde oybirliğiyle karar verildi.