MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Resmi belgede sahtecilik
HÜKÜM : Mahkumiyet

1-Sanık ..."nın eski hale getirme ve temyiz itirazlarının incelenmesinde;
Sanığın sorgusunda bildirdiği adrese çıkartılan tebligatın muhatabın gösterilen adreste tanınmadığından bahisle iade edilmesi üzerine, 7201 sayılı Tebligat Kanununun 10. maddesine 6099 sayılı Kanunun 3. maddesi ile eklenen 2. fıkra uyarınca, bilinen en son adres olarak kabulü gereken ve muhatap o adreste hiç oturmamış veya o adresten sürekli olarak ayrılmış olsa dahi tebligatın yapılmasına imkan veren mernis adresine anılan Yasanın 21/2. maddesine göre usulüne uygun şekilde 11.12.2013 tarihinde tebliğ edildiği; yapılan bu tebligatın usulüne uygun olmadığı kabul edilse bile, sanığın hükmün infazı için cezaevine alındığı 16.04.2015 tarihinde kararı öğrendiği halde CMUK"nun 310/1. maddesinde öngörülen bir haftalık süre geçtikten sonra 14.08.2015 günü temyiz talebinde bulunduğu anlaşıldığından vaki temyiz isteminin 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken aynı Yasanın 317. maddesi uyarınca REDDİNE,
2-Sanık ... hakkında resmi belgede sahtecilik suçundan verilen mahkumiyet hükmüne yönelik sanık müdafiinin temyiz itirazlarına gelince;
a)Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 14.10.2003 gün ve 232/250 sayılı kararında açıklandığı üzere, onaysız fotokopi niteliğinde olup suret belge özelliği taşımayan belgenin hukuki sonuç doğurmaya elverişli nitelikte olmadığı ve aldatıcılık niteliği bulunmadığı cihetle; Suça konu edilen sahte vekaletname aslı temin edilmeden fotokopi belge üzerinden dava açılmış olması ve dosya içerisinde belge aslının temin edildiğine ilişkin bir tespitin de bulunmaması karşısında; suça konu belgeyi bankaya ibraz eden sanıklardan belge aslı sorularak, var ise temin edilip duruşmada incelenmek suretiyle özelliklerinin duruşma tutanağına yazılması, denetime olanak verecek şekilde sahte belge aslının dosya içerisine konulması, kararın gerekçe bölümünde aldatma yeteneğine sahip olup olmadığının tartışılması, belge aslının temin edilememesi halinde suçun unsurlarının oluşmayacağı dikkate alınarak, sonucuna göre sanığın hukuki durumunun takdir ve tayini gerektiği gözetilmeden eksik inceleme sonucu yazılı şekilde hüküm kurulması,
b)Dosya arasında sanıkların şirketi temsile yetkili olduğuna dair imza sirkülerinin bulunması ve sanık ..."nın mahkemedeki savunmasında suç tarihinde şirketi kapatmış olduklarını beyan etmesi karşısında Ticaret Sicilinden ilgili şirketi temsile yetkili kişilerin kimler olduğu ve şirketin ticaret sicilinden terkin edilip edilmediği, edilmiş ise tarihi sorularak sanığın hukuki durumunun takdir ve tayini yerine eksik araştırma ile yazılı şekilde karar verilmesi,
c)Suça konu vekaletnamenin sahteliği sabit oluncaya kadar geçerli belgelerden olduğu cihetle, suçun sübutu halinde sanığın eyleminin kül halinde 5237 sayılı TCK"nın 204/1-3. maddelerinde düzenlenen resmi belgede sahtecilik suçunu oluşturduğunun gözetilmemesi yasaya aykırı,
d) 5237 sayılı TCK’nun 53. maddesine ilişkin uygulamanın Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 gün 2014/140 Esas, 2015/85 sayılı iptal kararı ile birlikte yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün bu sebepten dolayı 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi uyarınca uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK. nun 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 07/06/2017 gününde oybirliği ile karar verildi.