MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : İş ve çalışma hürriyetinin ihlali
HÜKÜMLER : Mahkumiyet


KARAR

Yerel Mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede başkaca nedenler yerinde görülmemiştir.
Ancak;
1- Sanıkların olaydan bir hafta önce işi bıraktıkları, olay günü biriken ücretlerini alabilmek için katılan tarafından fabrikaya çağrılarak çalışmalarının istendiği ancak ücretlerini alamadıkları için sanıkların beton dökme işini yapmayarak katılanı iş yaptırmayacakları yönünde tehdit ettikleri olayda, sanıkların eyleminin 5237 sayılı TCK"nın 117/1, 119/1-c maddelerinde düzenlenen iş ve çalışma hürriyetinin ihlali suçunu oluşturduğu gözetilmeden, sanıklar hakkında TCK 117/1-4 ve 119/1-c maddelerinden hüküm kurulması,
Kabule göre de,
2- a) Hükümden sonra 24/10/2019 tarihinde yürürlüğe giren, 7188 sayılı Kanun"un 26. maddesi ile değişik CMK"nın 253. maddesi uyarınca, temyiz incelemesine konu ve TCK’nın 117/1, 119/1-c maddesinde tanımı yapılan iş ve çalışma hürriyetinin ihlali suçunun uzlaşma kapsamına alınması karşısında, 6763 sayılı Kanunun 35. maddesi ile değişik CMK"nın 254. maddesi uyarınca aynı Kanunun 253. maddesinde belirtilen esas ve usûle göre iş ve çalışma hürriyetinin ihlali suçundan uzlaştırma işlemleri yerine getirilip sonucuna göre sanıkların hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
b) Sanıkların aşamalarda değişmeyen beyanlarında üzerlerine atılı suçlamaları kabul etmedikleri ve tanık ...’ın kovuşturma aşamasında, ofiste olması sebebiyle olayları tam olarak duyamadığını ifade ettiğinin anlaşılması karşısında; sanıkların cezalandırılmasına yeterli her türlü şüpheden uzak, kesin delil bulunup bulunmadığı ve tanıklar ... ve ...’ın katılanın şirketinde çalıştıkları göz önünde bulundurularak beyanlarına itibar edilip edilmeyeceği yöntemince irdelenip tartışılmadan sanıklar hakkında yazılı şekilde hüküm kurulması,
c) Sanıkların bir süredir biriken ücretlerini alabilmek için katılan tarafından fabrikaya çağrıldıkları ancak ücretlerini alamadıkları gibi o gün çalışarak beton dökmelerinin istendiği somut olayda, olayın çıkış nedeni ve gelişimi üzerinde durularak, sanıklar hakkında TCK’nın 29. maddesinde düzenlenmiş olan haksız tahrik hükümlerinin uygulanıp uygulanmayacağının tartışılması gerektiğinin gözetilmemesi,
d) CMK"nın 231. maddesinde düzenlenen hükmün açıklanmasının geri bırakılması müessesesine objektif koşullar bakımından engel hali bulunmayan sanığın kişilik özellikleri ile duruşmadaki tutum ve davranışları göz önünde bulundurularak, yeniden suç işleyip işlemeyeceği konusunda bir değerlendirme yapılıp, sonucuna göre bir karar verilmesi ve hükmün açıklanmasının geri bırakılmasının erteleme kurumundan önce değerlendirilmesi gerektiği gözetilmeden “Sanıkların katılanın suçtan kaynaklı zararını karşılamamış olduğu anlaşıldığından sanıklar hakkında 5271 sayılı yasanın 231. maddesinin uygulanmasına yer olmadığına” biçimindeki kanuni ve yeterli olmayan gerekçeyle hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına yer olmadığına karar verilmesi,
Kanuna aykırı, sanıklar ..., ..., ..., ... ve ...’ün temyiz nedenleri yerinde görüldüğünden, tebliğnameye aykırı olarak HÜKÜMLERİN BOZULMASINA, yargılamanın bozma öncesi aşamadan başlayarak sürdürülüp sonuçlandırılmak üzere dosyanın esas/hüküm mahkemesine gönderilmesine, 23/12/2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.