15. Ceza Dairesi 2017/7205 E. , 2019/9544 K.
"İçtihat Metni"MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Nitelikli dolandırıcılık, özel belgede sahtecilik
HÜKÜM : Sanıklar hakkında ayrı ayrı;
TCK"nın 207/1, 53, 158/1-j,52/2-4,53. maddeleri gereğince mahkumiyet
Nitelikli dolandırıcılık ve özel belgede sahtecilik suçlarından sanıkların mahkumiyetlerine ilişkin hükümler; sanıklar tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Sanıklardan Veysel"in kredi kullanmak istediği ancak kredi itibarının olmaması nedeniyle fikir ve eylem birliği içerisinde diğer sanık ..."ın, kredi çekmesi için katılan bankaya müracaat ettiği, sanık ..."in kredi borcuna kefil olarak hakkında beraat kararı verilen kardeşi sanık ..."i gösterdiği ve...adına vergi lehhası ve gelir belgesi fotokopileri ibraz ederek onun adına imza attığı, bu şekilde sanıkların katılan bankadan 97.000 TL kredi almak suretiyle atılı suçları işledikleri iddia olunan olayda;
1)Sanıklar hakkında atılı özel belgede sahtecilik suçundan verilen mahkumiyet hükümlerine yönelik yapılan incelemede;
Sanıklara yüklenen “özel belgede sahtecilik” suçunun gerektirdiği cezanın miktar ve nev’i nazara alınarak, 19/02/2007 olan suç tarihinden temyiz inceleme tarihine kadar 5237 sayılı TCK’nın 66/1-e ve 67/4. maddelerinde öngörülen 12 yıllık dava zamanaşımının dolduğu anlaşıldığından; 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK’nın 321. maddesi uyarınca hükümlerin BOZULMASINA; ancak bu husus yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden aynı Kanunun 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak 5271 sayılı CMK’nın 223/8. maddesi gereğince sanıklar hakkında açılan kamu davasının zamanaşımı nedeniyle DÜŞMESİNE,
2)Sanıklar hakkında atılı nitelikli dolandırıcılık suçundan verilen mahkumiyet hükümlerine yönelik yapılan incelemede;
Sanıkların savunması, katılan vekili ve ...’in beyanları, banka yazısı, bilirkişi raporu ile dosya kapsamından mahkemece sanıklar hakkında atılı suç yönünden verilen mahkumiyet hükümlerinde bir isabetsizlik görülmemiştir.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemece mevcut dosya kapsamındaki delillere göre kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre sanıkların sair temyiz itirazlarının reddine,ancak
5237 sayılı TCK"nın 158. maddesinin 1. fıkrasının (e), (f) (j), (k) ve (l)bentlerinde sayılan hallerde adli para cezasının tayininde tespit olunacak temel gün, suçtan elde olunan haksız menfaatin iki katından az olmayacak şekilde asgari ve bu miktara yükseltilerek belirlenecek gün sayısı üzerinden arttırma ve eksiltmeler yapıldıktan sonra ortaya çıkacak sonuç gün sayısı ile bir gün karşılığı aynı kanunun 52. maddesi uyarınca, 20-100 TL arasında takdir olunacak miktarın çarpılması neticesinde sonuç adli para cezasının belirlenmesi gerekirken, sanıklara 250.000 TL kredi limiti açılmasına rağmen , sanıkların 97.000 TL kredi kullanmaları karşısında adli para cezasına esas alınan birim gün sayısının 9.700 gün yerine haksız menfaat olarak 250.000 TL esas alınarak doğrudan 500.000 TL olarak belirlemek suretiyle fazla adli para cezası tayini,
Kanuna aykırı olup, sanıkların temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükümlerin bu nedenlerle, 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesine istinaden uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASI, ancak yeniden yargılama yapılmasını gerektirmeyen bu hususların aynı kanunun 322. maddesi uyarınca düzeltilmesi mümkün bulunduğundan, adli para cezasına ilişkin sırasıyla ilgili hüküm fıkrasından “120 gün ”, “120 gün”, “2.400 TL” ve ""500.000 TL"" adli para cezası terimlerinin tamamen çıkartılarak yerine sırasıyla “9.700 gün”, “9.700 gün” ve “194.000 TL" ibarelerinin eklenmesi suretiyle sair yönleri usul ve yasaya uygun olan hükümlerin DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 08/10/2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.
