MAHKEMESİ :FİKRİ VE SINAÎ HAKLAR HUKUK MAHKEMESİ

Taraflar arasında görülen davada ... 4. Fikri ve Sınaî Haklar Hukuk Mahkemesi’nce verilen 11/11/2015 tarih ve 2014/136-2015/242 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi davacı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, davalının "..." ibareli 2011/65390 sayılı marka başvurusuna, müvekkilinin 93554 sayılı "... ... A.Ş." ibareli markasını mesnet göstererek yaptığı itirazın 42. sınıf hizmetler bakımından ... YİDK tarafından 2014-M-379 sayılı karar ile reddedildiğini, oysa müvekkilinin 1975"ten beri faaliyette olup "..." markasının 1986"dan beri tescilli ve tanınmış olduğunu, markaların aynı ve karıştırılma ihtimali olduğunu, mal ve hizmetlerin tamamlayıcı olduğunu, davacıya ait markanın tanınmışlığından yararlanacağını, davalının kötü niyetli olduğunu belirterek YİDK kararının iptali, markanın hükümsüzlüğünü ve sicilden terkinini talep ve dava etmiştir.
Davalı ... vekili, davanın reddini istemiştir.
Diğer davalı, davaya cevap vermemiştir.
Mahkemece, iddia, savunma, bilirkişi raporu ve dosya kapsamına göre, davacı markası ile başvuru arasında görsel, sescil ve anlamsal olarak ortalama tüketicileri iltibasa düşürecek derecede bir benzerlik bulunduğu ileri sürülse de, taraf markaları farklı sınıftaki mal ve hizmetleri içerdiğinden iltibas ihtimalinin söz konusu olmadığı; davacı markasının tanınmış olduğunu iddia etse de, davalı başvurusunun onun markasından, reklam gücünden haksız yararlanacağının kanıtlanmadığı, iltibasın bulunmadığı yerde haksız rekabetten de sözedilemeyeceği, davalının başvuruyu kötüniyetle gerçekleştirdiği yönünde bir kanıt bulunmadığı, davacının ticaret unvanı yönünden 42. sınıf hizmetleri kapsayacak bir faaliyette bulunduğunun da kanıtlanamadığı gerekçesiyle davanın reddine karar verilmiştir.
Kararı, davacı vekili temyiz etmiştir.
Dava dosyası içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde dayanılan delillerin tartışılıp, değerlendirilmesinde usul ve yasaya aykırı bir yön bulunmamasına göre, davacı vekilinin tüm temyiz itirazları yerinde değildir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı, davacı vekilinin bütün temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı bakiye 3,70 TL temyiz ilam harcının temyiz edenden alınmasına, 19/06/2017 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.