Hakkı olmayan yere tecavüz - Yargıtay 8. Ceza Dairesi 2016/1992 Esas 2017/11197 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hakkı olmayan yere tecavüz
HÜKÜM : Beraat

Gereği görüşülüp düşünüldü:
6360 sayılı Yasanın geçici 1. maddesinin 13. fıkrasındaki “1. maddeye göre tüzel kişiliği kaldırılan belediye ve köylerin mahkemelerde süren davalarında katıldıkları ilçe belediyesi taraf olur.” hükmü uyarınca ... suçtan doğrudan zarar gördüğü kabul edildiğinden tebliğnamede yer alan red düşüncesine iştirak edilmemiştir.
Sair temyiz itirazlarının reddine; ancak,
1- Duruşmalardan Maliye Hazinesinin haberdar edilmemesi,
2- Oluşa, dosya kapsamına, mahkemece yapılan keşfe, keşifte dinlenen mahalli bilirkişi beyanlarına ve alınan fen, ziraat ve inşaat bilirkişi raporlarına göre, sanığın köy merasına tecavüzün sabit olduğunun anlaşılması karşısında, atılı suçtan mahkumiyeti yerine, 6360 sayılı Yasayla; TCK.nun 154/2 maddesinde düzenlenen hakkı olmayan yere tecavüz suçunun unsurlarında bir değişiklik yapılmadığı da gözetilmeden, hatalı değerlendirmeyle beraatine karar verilmesi,
Yasaya aykırı, Cumhuriyet Savcısı ve katılan ... vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebepten dolayı 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi uyarınca uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK.nun 321. maddesi gereğince BOZULMASINA, 12.10.2017 gününde oybirliğiyle karar verildi.