Taksirle öldürme - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2016/5386 Esas 2018/109 Karar Sayılı İlamı

12. Ceza Dairesi
Esas No: 2016/5386
Karar No: 2018/109
Karar Tarihi: 08.01.2018

Taksirle öldürme - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2016/5386 Esas 2018/109 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık taksirle öldürme suçundan mahkum edilmiş, fakat mahkeme kararında kabul edilemeyen bazı itirazlar bulunmaktadır. Bunlardan birisi, sanığa verilen hapis cezasının adli para cezasına çevrilirken tam gün sayısının belirtilmemesi ve kanun maddesi numarasının gösterilmemesi şeklindedir. Diğeri ise, adli para cezasının taksitlerinden birini ödeyememe durumunda geri kalan kısmının hapis cezasına çevrileceği konusunda yanlış karar verilmiş olmasıdır. Bu sebeplerle, mahkeme kararı 5320 sayılı Kanun'un 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK'un 321. maddesi uyarınca bozulmuştur. Ancak, yeniden yargılamayı gerektirmeyen bu konuda, aynı Kanun'un 322. maddesi gereğince karar verilebileceği belirtilmiştir. Hüküm fıkrasında şu şekilde düzeltmeler yapılması önerilmiştir: Sanığın hapis cezasının adli para cezasına çevrilmesi, adli para cezasının 18.200 TL olarak belirlenmesi, adli para cezasının takside bağlanması durumunda geri kalan kısmının hapse çevrileceği ihtarı yerine sadece tahsil edilmeyeceği ve hapse çevrileceği ihtarı yapılmasıdır. Mahkeme kararında geçen kanun maddeleri şunlardır: TCK'nın 85/1, 62, 50/1-a, 52/2

12. Ceza Dairesi 2016/5386 E. , 2018/109 K.

"İçtihat Metni"

Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle öldürme
Hüküm : TCK"nın 85/1,62, 50/1-a, 52/2-4.maddeleri gereğince mahkumiyet

Taksirle öldürme suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık müdafii ve katılanlar vekili tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanık müdafiinin ve katılanlar vekilinin yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddine, ancak;
1- Sanık hakkında hükmedilen 2 yıl 6 ay hapis cezasının adli para cezasına çevrilmesi esnasında adli para cezasının belirlenmesine esas tam gün sayısının ve Kanun maddesinin gösterilmemesi suretiyle 5271 sayılı CMK"nın 232/6. maddesine ve TCK"nın 52/3. maddesine aykırı davranılması,
2-Sanık hakkında tayin edilen adli para cezasının taksitlerinden birinin zamanında ödenmemesi halinde, geri kalan kısmın tamamının tahsil edileceği ve ödenmeyen adli para cezasının hapse çevrileceğinin ihtaratı ile yetinilmesi gerekirken, “taksitlerden birinin zamanında ödenmemesi halinde geri kalan kısmının tamamının tahsil edilmesine, adli para cezasının ödenmemesi halinde ise hapis cezasına çevrilmesine” karar verilmesi,
Kanuna aykırı olup, hükmün bu nedenle 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak yeniden yargılamayı gerektirmeyen bu konuda, aynı Kanunun 322. maddesi gereğince karar verilmesi mümkün bulunduğundan, aynı maddenin verdiği yetkiye istinaden hüküm fıkrasının 4. bendinin çıkarılarak yerine “Sanığa verilen 2 yıl 6 ay hapis cezasının sanığın kişiliği, sosyal ve ekonomik durumu ve suçun işlenmesindeki özellikler nazara alınarak TCK"nın 50/4. maddesi delaletiyle TCK"nın 50/1-a maddesi gereğince adli para cezasına çevrilmesine; TCK"nın 52/3. maddesi gereğince adli para cezasının belirlenmesine esas tam gün sayısının 910 tam gün olarak belirlenmesine; TCK"nın 52/2. maddesi gereğince sanığın ekonomik ve diğer şahsi halleri göz önünde bulundurularak bir gün karşılığı adli para cezasının takdiren 20 TL olarak hesabıyla 18.200TL adli para cezası ile cezalandırılmasına” ibarelerinin eklenmesi, ve hüküm fıkrasının taksitlendirmeye ilişkin bendindeki "tahsil edilmesine" ve "hapse çevrilmesine" ibarelerinin sırasıyla "tahsil edileceğinin ve", "hapse çevrileceğinin sanığa ihtarına" şeklinde değiştirilmesi suretiyle sair yönleri usul ve Kanuna uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA; 08.01.2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.