Yargıtay 11. Hukuk Dairesi 2016/10430 Esas 2017/3822 Karar Sayılı İlamı

11. Hukuk Dairesi
Esas No: 2016/10430
Karar No: 2017/3822
Karar Tarihi: 19.06.2017

Yargıtay 11. Hukuk Dairesi 2016/10430 Esas 2017/3822 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Davacı, Almanya’nın mahkemelerinden çıkan bir kararın Türkiye’deki bir mahkeme tarafından tenfiz edilmesi talebinde bulunmuştur. Davalı ise bu kararın usulüne uygun olmadığını ve savunma hakkının ihlal edildiğini belirterek kararın tenfiz edilemeyeceğini iddia etmiştir. Mahkeme, yabancı mahkeme kararının usulüne uygun tebliğ edildiği ve kesinleştiği, kamu düzenine aykırılık teşkil etmediği gerekçesiyle tenfizine karar vermiştir. Davalı bu kararı temyiz etmiştir ancak temyiz istemi reddedilmiştir.
Kararda geçen kanun maddeleri: Medeni Kanun Madde 54, Medeni Usul Kanunu Madde 54.

11. Hukuk Dairesi 2016/10430 E. , 2017/3822 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :ASLİYE HUKUK MAHKEMESİ

Taraflar arasında görülen davada ... 1. Asliye Hukuk Mahkemesi’nce verilen 31/05/2016 tarih ve 2016/118-2016/454 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi davalı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili; ... ... Cumhuriyeti ... Yüksek Eyalet Mahkemesinin 28/05/2013 tarihli I-34 U 288/12 sayılı kararının kesinleştiğini ileri sürerek, bu kararın tenfizine karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili; savunma hakkının ihlali nedeniyle kararın tenfiz edilemeyeceğini savunarak davanın reddini istemiştir.
Mahkemece, tüm dosya kapsamına göre; yabancı mahkeme kararının ve karara dayanak dava dilekçesinin, davalı tarafa usulüne uygun tebliğ edildiği ve kararın kesinleşmiş olduğu, ayrıca kararın kamu düzenine aykırılık oluşturmadığı, bu nedenle davaya dayanak yabancı mahkeme kararının tenfizinin kabil olduğu gerekçesiyle davanın kabulüne karar verilmiştir.
Kararı, davalı vekili temyiz etmiştir.
Dava dosyası içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde dayanılan delillerin tartışılıp, değerlendirilmesinde usul ve yasaya aykırı bir yön bulunmamasına göre, davalı vekilinin tüm temyiz itirazları yerinde değildir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı, davalı vekilinin bütün temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı bakiye 2,20 TL temyiz ilam harcının temyiz edenden alınmasına, 19/06/2017 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.