Hakaret - tehdit - Yargıtay 18. Ceza Dairesi 2016/5395 Esas 2018/4471 Karar Sayılı İlamı

18. Ceza Dairesi
Esas No: 2016/5395
Karar No: 2018/4471
Karar Tarihi: 28.03.2018

Hakaret - tehdit - Yargıtay 18. Ceza Dairesi 2016/5395 Esas 2018/4471 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık, hakaret ve tehdit suçlarından mahkum edilmiştir. Temyiz isteği için verilen kararın süresi ve suç tarihi göz önüne alınarak yapılan incelemede tehdit suçuna verilen cezanın nitelik ve niceliği sebebiyle hükmün temyiz edilemeyeceği, ancak hakaret suçu için temyiz isteğinin reddedilmediği anlaşılmıştır. Vicdani kanıtlarla desteklenen duruşma sürecinde sanığın hakaret ettiği doğru olarak belirlenmiş ve suç tipine uygun olduğu saptanmıştır. TCK'nın 53/1-b maddesindeki hak yoksunluğu uygulaması iptal edildiği için bu konuda bozma yapılması gerektiği belirtilmiştir. Ancak bu aykırılık, yeniden yargılamaya gerek kalmaksızın düzeltilebilir niteliktedir ve kararın hak yoksunluğu kısmının çıkartılması şeklinde hükmün düzeltilerek onanmasına karar verilmiştir.
Kanun maddeleri: 5320 sayılı Kanunun 8/1, 1412 sayılı CMUK’nın 317. ve 322. maddeleri, TCK'nın 125/3-a ve 125/1, 53/1-b.

18. Ceza Dairesi 2016/5395 E. , 2018/4471 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Hakaret, tehdit
HÜKÜMLER : Mahkumiyet

KARAR

Yerel Mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
1- Sanık hakkında tehdit suçu için kurulan hükmün incelenmesinde;
Tehdit suçuna ilişkin verilen kararda öngörülen cezanın nitelik ve niceliğine göre, karar tarihi itibariyle hükmün temyiz edilemez olduğu anlaşıldığından, 5320 sayılı Kanunun 8/1 ve 1412 sayılı CMUK’nın 317. maddeleri uyarınca sanık ..."nun tebliğnameye uygun olarak, TEMYİZ İSTEĞİNİN REDDİNE,
2- Sanık hakkında hakaret suçu için kurulan hükmün incelenmesinde;
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede:
Sanığa yükletilen hakaret eylemiyle ulaşılan çözümü haklı kılıcı zorunlu öğelerin ve bu eylemin sanık tarafından işlendiğinin Kanuna uygun olarak yürütülen duruşma sonucu saptandığı, bütün kanıtlarla aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların temyiz denetimini sağlayacak biçimde ve eksiksiz sergilendiği, özleri değiştirilmeksizin tartışıldığı, vicdani kanının kesin, tutarlı ve çelişmeyen verilere dayandırıldığı,
Eylemin doğru olarak nitelendirildiği ve Kanunda öngörülen suç tipine uyduğu,
Hakaret suçundan temel cezanın doğrudan TCK’nın 125/3-a maddesi gereğince tayini yerine aynı Kanun’un 125/1. maddesi ile belirlenip daha sonra artırılması sonuca etkili olmadığından bozma yapılamayacağı,
Anlaşılmış ve ileri sürülen başkaca temyiz nedenleri yerinde görülmediği gibi hükmü etkileyecek oranda hukuka aykırılığa da rastlanmamıştır.
Ancak;
TCK"nın 53/1-b maddesinde yer alan hak yoksunluğunun uygulanmasına ilişkin hükmün, Anayasa Mahkemesi"nin 08.10.2015 tarihli ve 2014/140 Esas, 2015/85 Karar sayılı kararıyla iptal edilmesi nedeniyle uygulama olanağının ortadan kalkmış olması,
Bozmayı gerektirmiş ve sanık ..."nun temyiz iddiaları bu nedenle yerinde ise de, 5320 sayılı Kanunun 8/1. madde ve fıkrası aracılığıyla 1412 sayılı CMUK’nın 322. maddesi uyarınca bu aykırılık, yeniden yargılama yapılmasına gerek olmaksızın düzeltilebilir nitelikte bulunduğundan, temyiz edilen kararın açıklanan noktasının; tebliğnameye kısmen uygun olarak, “TCK’nın 53/1-b maddesinde yer alan hak yoksunluklarının uygulanmasına ilişkin kısmın çıkartılması” biçiminde HÜKMÜN DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 28/03/2018 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.