MAHKEMESİ :ASLİYE HUKUK MAHKEMESİ

Taraflar arasında görülen davada ... 4. Asliye Hukuk Mahkemesi’nce verilen 30/10/2015 tarih ve 2015/246-2015/505 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi davacı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili; ... ... Cumhuriyeti ... Asliye Hukuk Mahkemesi 13. Sivil Hukuk Dairesi"nin 13 O 73/09 sayılı dosyasından verilen kararın ve yargılama masraflarına dair ek kararın kesinleştiğini ileri sürerek bu kararların tenfizine karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili; yabancı mahkeme kararının usulüne uygun tebliğ edilmediğini savunarak davanın reddini istemiştir.
Mahkemece, tüm dosya kapsamına göre; 1965 tarihli hukuki ve ticari konularda adli ve gayri adli belgelerin yabancı memleketlilere tebliğine dair sözleşmenin 10. maddesine Türkiye Cumhuriyeti Devleti koymuş olduğu çekince doğrultusunda yabancı mahkeme kararının davalı tarafa posta yoluyla tebliğ edildiği, şeklen kararın kesinleştiği, ancak yapılan tebligat üzerine davalı şirketin yabancı mahkeme kararına karşı itiraz hakkını kullandığı, itirazı değerlendiren ... Yüksek Eyalet Mahkemesi"nin 04.03.2011 tarih ve 13 O 73/09 sayılı dosyasında davalıya daha önce iç hukukları gereğince posta yolu ile kararın tebliğ edildiği, tebliğ tarihinden itibaren itiraz süresi içerisinde itiraz hakkının kullanılmadığı, sonradan ... aracılığı ile yapılan ikinci tebliğin davalıya itiraz etme hususunda yeni bir hak tanımayacağı, bu nedenle süresinde olmayan itirazın reddine karar verildiği, bu durumda davalının savunma hakkının ihlal edildiği ve adil yargılamadan bahsedilmesinin mümkün olmadığı gerekçesiyle davanın reddine karar verilmiştir.
Kararı, davacı vekili temyiz etmiştir.
Dava dosyası içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde dayanılan delillerin tartışılıp, değerlendirilmesinde usul ve yasaya aykırı bir yön bulunmamasına göre, davacı vekilinin tüm temyiz itirazları yerinde değildir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı, davacı vekilinin bütün temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı bakiye 2,20 TL temyiz ilam harcının temyiz edenden alınmasına, 19.06.2017 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.