Yargıtay 12. Hukuk Dairesi 2011/409 Esas 2011/15445 Karar Sayılı İlamı

Yukarıda tarih ve numarası yazılı mahkeme kararının müddeti içinde temyizen tetkiki borçlu tarafından istenmesi üzerine bu işle ilgili dosya mahallinden daireye gönderilmiş olmakla okundu ve gereği görüşülüp düşünüldü :
Borçlar Kanunu’nun 397. maddesinde “Hilafı mukaveleden veya işin mahiyetinden anlaşılmadıkça vekalet, gerek vekilin gerek müvekkilin ölümüyle ve ehliyetinin zevali veya iflası ile nihayet bulur.
Şu kadarki vekaletin nihayet bulması müvekkilin menfaatlerini tehlikeye koyuyorsa müvekkil veya mirasçısı veya mümessili bizzat işlerini görebilecek hale gelinceye kadar vekil veya mirasçısı veya mümessili vekaleti ifaya devam ile mükelleftirler.” hükmü yer almaktadır.
Somut olayda borçlunun 13.09.2010 tarihinde ölmüş, icra takibi  20.09.2010 tarihinde başlatılmış, davanın ise 29.09.2010 tarihinde açıldığı anlaşılmıştır. Borçlunun ölümünün hemen ardından başlatılmış olan icra takibi borçlunun menfaatlerini açıkça tehlikeye koymakla, Borçlar Kanunu’nun 397/2. maddesi uyarınca borçlu vekili vekaleti ifaya mecburdur. O halde mahkemece  şikayetin esasının incelenerek oluşacak sonuca göre bir karar verilmesi gerekirken sıfat yokluğu nedeniyle şikayetin reddine karar verilmesi isabetsizdir.  
SONUÇ  : Borçlunun temyiz itirazlarının kabulü ile mahkeme kararının yukarıda yazılı nedenlerle İİK 366 ve HUMK’nun 428. maddeleri uyarınca (BOZULMASINA), 11/07/2011 gününde oybirliğiyle karar verildi.