Esas No: 2010/2-347
Karar No: 2010/394
Karar Tarihi: 14.07.2010
Bozma Kararı - Direnme Kararı - Kanun Yararına Temyiz - Yargıtay Hukuk Genel Kurulu 2010/2-347 Esas 2010/394 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Bu karar, boşanma, maddi ve manevi tazminatlar için yapılan bir yargılama sonucu verilmiştir. İlk kararda, boşanma talebi reddedilirken, manevi tazminat talebi kısmen kabul edilmiş, maddi tazminat talebi ise reddedilmiştir. Ancak Yargıtay 2. Hukuk Dairesi, karşı tarafın şiddet uyguladığı ve birliğin devamına imkan vermeyecek nitelikte bir geçimsizlik olduğunu belirtip ilk kararı bozmuştur. Ancak yeniden yapılan yargılamada önceki kararda direnilmiştir. Hukuk Genel Kurulu ise önceki kararda direnmenin usul ve yasaya aykırı olduğuna karar vererek kararı bozmuştur. Kararda, 1086 sayılı Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu'nun 429. maddesi belirtilmiştir.
Hukuk Genel Kurulu 2010/2-347 E., 2010/394 K.
Hukuk Genel Kurulu 2010/2-347 E., 2010/394 K.
- BOZMA KARARI
- DİRENME KARARI
- KANUN YARARINA TEMYİZ
- 1086 S. HUKUK USULÜ MUHAKEMELERİ KANUNU(MÜLGA) [ Madde 429 ]
"İçtihat Metni"
Taraflar arasındaki "boşanma maddi ve manevi tazminat ve karşı davadan" dolayı yapılan yargılama sonunda; Ankara 2.Aile Mahkemesince asıl davanın reddine, karşı davada ise boşanma talebinin kabulüne, manevi tazminat talebinin kısmen kabulüne, maddi tazminat talebinin reddine dair verilen 19.02.2008 gün ve 2007/489 E; 2008/189 K. sayılı kararın incelenmesi davacı-karşı davalı vekili tarafından istenilmesi üzerine, Yargıtay 2.Hukuk Dairesinin 15.09.2009 gün ve 2008/9048 E. 2009/5590 K. sayılı ilamı ile,
(...Davacı-davalı kadının ceza davasında şikayetten vazgeçmesi kocayı ceza kovuşturmasından kurtarmaya yöneliktir. Toplanan delillerden davalı-davacı kocanın davacı-davalı kadına sürekli fiziksel şiddet uyguladığı ve kovduğu anlaşılmaktadır. Bu halde taraflar arasında ortak hayatı temelinden sarsacak derecede ve birliğin devamına imkan vermeyecek nitelikte bir geçimsizlik mevcut ve sabittir. Olayların akışı karşısında davacı-davalı kadın da dava açmakta haklıdır. Bu şartlar altında davacı-davalı kadının davasının da kabulüne karar verilmesi gerekirken yetersiz gerekçe ile davacı-davalı kadının davasının reddi doğru görülmemiştir....)
gerekçesiyle bozularak dosya yerine geri çevrilmekle, yeniden yapılan yargılama sonunda, mahkemece önceki kararda direnilmiştir.
Hukuk Genel Kurulunca incelenerek direnme kararının süresinde temyiz edildiği anlaşıldıktan ve dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra gereği görüşüldü:
Tarafların karşılıklı iddia ve savunmalarına, dosyadaki tutanak ve kanıtlara, bozma kararında açıklanan gerektirici nedenlere göre,Hukuk Genel Kurulu"nca da benimsenen Özel Daire bozma kararına uyulmak gerekirken,önceki kararda direnilmesi usul ve yasaya aykırıdır.Bu nedenle direnme kararı bozulmalıdır.
SONUÇ: Davacı-karşı davalı vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile,direnme kararının Özel Daire bozma kararında gösterilen nedenlerden dolayı H.U.M.K.nun 429. Maddesi gereğince BOZULMASINA, istek halinde temyiz peşin harcının geri verilmesine, 14.07.2010 gününde oybirliğiyle karar verildi.
