18. Ceza Dairesi Esas No: 2016/5455 Karar No: 2018/4460 Karar Tarihi: 28.03.2018
Konut dokunulmazlığının ihlali - Yargıtay 18. Ceza Dairesi 2016/5455 Esas 2018/4460 Karar Sayılı İlamı
18. Ceza Dairesi 2016/5455 E. , 2018/4460 K.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi SUÇ : Konut dokunulmazlığının ihlali HÜKÜM : Mahkumiyet
KARAR Yerel Mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü: Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi. Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede, başkaca nedenler yerinde görülmemiştir. Ancak, 1) Sanık hakkında hırsızlık ve konut dokunulmazlığının ihlali suçlarından kamu davası açıldığı, her ne kadar sanığın konut dokunulmazlığının ihlali eylemi uzlaşma kapsamında olup, soruşturma aşamasında uzlaşma teklifi yapılmış ise de, bu tarihte uzlaşma kapsamında olmayan hırsızlık suçu ile birlikte gerçekleştirilmesi nedeniyle, CMK 253/3. maddesine göre uzlaşma kapsamında bulunmadığı ve soruşturma aşamasında yapılan uzlaşma teklifinin geçersiz olduğu, ancak yapılan yargılama neticesinde sanığın hırsızlık suçundan beraat etmesi karşısında, TCK"nın 116/1. maddesinde düzenlenen konut dokunulmazlığının ihlali suçunun CMK"nın 253/3. maddesi uyarınca uzlaşmaya tabi hale geldiği anlaşılmakla aynı Kanunun 253 ve 254. maddeleri uyarınca uzlaşma hükümlerinin uygulanması ve sonucuna göre sanığın hukuksal durumunun belirlenmesi gerektiğinin gözetilmemesi, 2) TCK"nın 53/1-b maddesinde yer alan hak yoksunluğunun, uygulanmasına ilişkin hükmün, Anayasa Mahkemesinin 08/10/2015 tarih ve 2014/140 esas, 2015/85 sayılı kararıyla iptal edilmesi nedeniyle uygulanma olanağının ortadan kalkmış olması, Kanuna aykırı ve sanık ..."un temyiz nedenleri yerinde görüldüğünden tebliğnameye aykırı olarak HÜKMÜN BOZULMASINA, yargılamanın bozma öncesi aşamadan başlayarak sürdürülüp sonuçlandırılmak üzere dosyanın esas/hüküm mahkemesine gönderilmesine, 28/03/2018 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.