Yargıtay 4. Hukuk Dairesi 2014/4843 Esas 2014/5894 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi

Davacılar .... vd. Tarafından, davalı ... aleyhine 12/12/2003 gününde verilen dilekçe ile manevi tazminat istenmesi üzerine mahkemece yapılan yargılama sonunda; davanın reddine dair verilen 15/03/2011 günlü kararın Yargıtay’ca incelenmesi davacılar vekili tarafından süresi içinde istenilmekle temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra tetkik hakimi tarafından hazırlanan rapor ile dosya içerisindeki kağıtlar incelenerek gereği görüşüldü.
1- Davacılar ... ve Dilek Ükten"in temyiz itirazları yönünden;
Hukuk Usulü Muhakemeleri Yasası’nın 5236 sayılı Yasa ile eklenen ek 4. madde gereğince HUMK’nun 427. maddesi uyarınca kararın temyize konu bölümünün 1.820,00 TL’yi geçmemesi durumunda karar kesindir. Somut olayda temyize konu olan tutar, bu düzeye ulaşmadığından adı geçen davacıların temyiz inceleme isteğinin reddine karar verilmelidir.
2- Davacı ..."in temyiz itirazına gelince;
Dava, kasten yaralama nedeniyle manevi tazminat istemine ilişkindir. Mahkemece, davanın reddine karar verilmiş; hüküm, davacı tarafından temyiz edilmiştir.
Davacı, ilk öğretim 1. sınıf öğrencisi olarak öğrenim gördüğü okulda İngilizce öğretmeni olarak görev yapan davalının, okul bahçesine park ettiği aracına taş attığı gerekçesiyle kendisini dövdüğünü beyan ederek manevi zararının tazminini istemiştir.
Davalı, olaya davacı tarafın kusurlu davaranışının yol açtığını beyanla, davanın reddi gerektiğini savunmuştur.
Mahkemece, davalının da mağdur olması, gördüğü zarara tepki göstermesi ve senelerce süren ceza ve tazminat davalarının sonuçlanmaması karşısında Borçlar Kanunu"nun 43. ve 44. maddelerinde düzenlenen şartlar değerlendirilerek manevi tazminata hükmetmenin haksızlık olacağı gerekçesiyle, istem reddedilmiştir.
Mahkemece davanın red gerekçesi olarak, davaya konu olay nedeniyle davalının uzun süre ceza ve tazminat davası tehdidi altında yaşamış olması hususuna dayanılmış ise de; gerek ceza davası gerekse eldeki davanın uzun sürmesinde davacıya atfedilecek bir kusur bulunmamaktadır.
Şu durumda, davacının kusurunun bulunmadığı durumlar dolayısı ile 818 sayılı Borçlar Kanunu"nun 43. ve 44. maddeleri bağlamında davacı aleyhine sonuç çıkarılarak, kasten yaralanan davacının manevi tazminat isteminin reddedilmesi doğru görülmemiştir. Davacı yararına uygun bir tazminata hükmedilmek üzere kararın bozulması gerekmiştir.
-/-

-2-
2014/4843-2014/5894

SONUÇ: Temyiz edilen kararın yukarıda (2) sayılı bentte açıklanan nedenlerle davacı Ahmet Bedirhan Ükten yararına BOZULMASINA; davacılar Dilek Ükten ve ..."in temyiz istemlerinin ise (1) sayılı bentte gösterilen nedenle reddine ve peşin alınan harcın istek halinde geri verilmesine 07/04/2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.