Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma - Yargıtay 10. Ceza Dairesi 2013/4994 Esas 2017/2844 Karar Sayılı İlamı

10. Ceza Dairesi
Esas No: 2013/4994
Karar No: 2017/2844
Karar Tarihi: 19.06.2017

Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma - Yargıtay 10. Ceza Dairesi 2013/4994 Esas 2017/2844 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık, tedavi ve/veya denetimli serbestlik tedbiri hükümlerinin infazı sırasında uyuşturucu madde bulundurma suçunu işlemiştir. Ancak, TCK'nin 191. maddesinin 5. fıkrasında yer alan düzenleme uyarınca, ikinci suçtan açılan davanın kovuşturma şartının ortadan kalkması nedeniyle davanın düşmesine karar verilmiştir. Kanun maddesi, erteleme süresi zarfında kişinin tekrar uyuşturucu madde kullanması, bulundurması veya satın alması halinde dördüncü fıkra uyarınca ihlâl nedeni sayılacağını ve ayrıca soruşturma yapılmayacağını belirtmektedir. Kararda geçen kanun maddesi TCK'nin 191. maddesinin 5. fıkrasıdır ve detaylı açıklaması yukarıda yer almaktadır.

10. Ceza Dairesi 2013/4994 E. , 2017/2844 K.

"İçtihat Metni"

Mahkeme : Sulh Ceza Mahkemesi
Suç : Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma
Hüküm : Mahkûmiyet

Dosya incelendi.
GEREĞİ GÖRÜŞÜLÜP DÜŞÜNÜLDÜ:
Sanığın bu suçu, Korgan Sulh Ceza Mahkemesi"nce 25/05/2011 tarihli 2010/100 esas 2011/147 karar sayılı ilamı ile kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma suçundan hükmolunan tedavi ve/veya denetimli serbestlik tedbirinin infazı sırasında işlediğinin anlaşılması karşısında, hükümden sonra 28/06/2014 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 6545 sayılı Kanun"un 68. maddesi ile değiştirilen TCK"nın 191. maddesinin 5. fıkrasında öngörülen “Erteleme süresi zarfında kişinin kullanmak için tekrar uyuşturucu veya uyarıcı madde satın alması, kabul etmesi veya bulundurması ya da uyuşturucu veya uyarıcı madde kullanması, dördüncü fıkra uyarınca ihlâl nedeni sayılır ve ayrı bir soruşturma ve kovuşturma konusu yapılmaz” hükmü uyarınca, ikinci suçtan açılan bu davanın kovuşturma şartının ortadan kalkması nedeniyle, CMK"nın 223. maddesinin 8. fıkrası uyarınca “davanın düşmesine” karar verilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu nedenle yerinde görülmüş olduğundan, hükmün BOZULMASINA, 19/06/2017 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.