MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Kişiyi hürriyetinden yoksun kılma, kasten yaralama (sanık ...), konut dokunulmazlığının ihlali, kişiyi hürriyetinden yoksun kılma (sanıklar ..., İsmail, ...)
HÜKÜM : Mahkûmiyet

İlk derece mahkemesince verilen hükümler temyiz edilmekle dosya incelendi.
Yargıtay Ceza Genel Kurulunun Dairemizce de benimsenen 21.06.2005 gün ve 61/82 sayılı Kararında vurgulandığı üzere, hükmün temyiz edilebilir olup olmadığını belirleme bakımından hüküm tarihindeki kanuni düzenlemenin dikkate alınması gerektiği, 14.04.2011 tarihinde yürürlüğe giren 6217 sayılı Kanunun 26. maddesiyle 5320 sayılı Kanuna eklenen geçici 2. madde ile hapis cezasından çevrilenler hariç, sonuç olarak hükmedilen 3000 TL’ye kadar (3.000 TL dahil) para cezaları kesin nitelikte olup, sanık ... hakkında kasten yaralama suçundan verilen cezanın miktarı itibariyle CMUK"nın 305/1. maddesi gereğince kesin olması nedeniyle temyizi mümkün bulunmadığından, sanık ... müdafiin anılan hükme yönelik temyiz isteminin 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek 1412 sayılı CMUK"nın 317. maddesi uyarınca Reddiyle, incelemenin sanık ... hakkında kişiyi hürriyetinden yoksun kılma ve sanıklar ..., İsmail, ... haklarında konut dokunulmazlığının ihlali ve kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçlarından kurulan hükümler ile sınırlı olarak yapılmasına karar verildikten sonra gereği düşünüldü:
Sanıklar ... ile ... haklarında konut dokunulmazlığının ihlali ve tüm sanıklar haklarında kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçlarından kurulan hükümlerin incelenmesinde;
Hükümlerden sonra 5237 sayılı TCK"nın 53. maddesi ile ilgili olarak Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarihli, 29542 sayılı Resmî Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 gün ve 2014/140 Esas, 2015/85 Karar sayılı ilamı ile verilen iptal kararının infaz aşamasında nazara alınması mümkün görülmüştür.
Delillerle iddia ve savunma; duruşma göz önünde tutularak tahlil ve takdir edilmiş, sübutu kabul olunan fiillerin unsurlarına uygun şekilde tavsif ve tatbikatları yapılmış bulunduğundan, sanıklar Özer ve ... müdafii ile sanıklar ... ve İsmail’in yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle hükümlerin ONANMASINA,
Sanık ... hakkında konut dokunulmazlığının ihlali suçundan kurulan hükmün temyiz incelemesine gelince;
Mağdurun aşamalardaki beyanları, savunma ve tüm dosya kapsamına göre, olay tarihinde diğer sanıklar ... ve ..."la birlikte mağdurun işyeri olan berber dükkanına giren sanık ..."in mağdurun işyerinden çıkmalarını söylemesi üzerine kendiliğinden ayrıldığı olayda, sanığın üzerine atılı suçun kanuni unsurları oluşmadığından beraati yerine yazılı şekilde mahkûmiyetine karar verilmesi,
Kabul ve uygulamaya göre de;
Hükümden sonra Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarihli, 29542 sayılı Resmî Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 gün ve 2014/140 Esas, 2015/85 Karar sayılı ilamı ile 5237 sayılı TCK"nın 53. maddesi yönünden kısmi iptal kararı verildiğinden, anılan husus nazara alınarak yeniden değerlendirme yapılmasında zorunluluk bulunması,
Kanuna aykırı, sanık ...’in temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek 1412 sayılı CMUK"nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA,08.03.2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.