Yargıtay 8. Hukuk Dairesi 2009/6029 Esas 2010/1377 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Aile Mahkemesi


... ile ... aralarındaki alacak davasının reddine dair ... Aile Mahkemesinden verilen 06.02.2007 gün ve 925/89 sayılı hükmün Yargıtay’ca incelenmesi davacı vekili tarafından süresinde istenilmiş olmakla dosya incelendi gereği düşünüldü:

K A R A R

HUMK.nun 237.maddesinde açıklanan kesin hükümde olduğu gibi eldeki davanın görülmekte olan bir başka dava bakımından derdest sayılabilmesi için taraflarının, davanın konusunun ve dayanılan hukuki sebebin aynı olması gerekir. Mahkemece eldeki dava bakımından derdest olduğu kabul edilen İskenderun 1.Asliye Hukuk Mahkemesinin 2002/284 Esas, 2004/434 Karar sayılı dava dosyasının tarafları aynı ise de davanın konusu farklıdır. İskenderun 1.Asliye Hukuk Mahkemesindeki davada tapu iptali ve tescil talep edilmiş, eldeki davada ise tapu iptali ve tescil bu olmadığı takdirde evlilik birliği içinde yapılan katkı sebebiyle alacak talep edilmiştir. Bu nedenle davanın konusu farklı olduğu gibi, her iki davada tartışılacak hukuki sebepte farklı olmaktadır. Mahkemenin İskenderun 1.Asliye Hukuk Mahkemesinin 2002/284 Esas, 2004/434 Karar sayılı kesinleşmemiş olan dava dosyasının eldeki dava bakımından derdest kabul edip davayı reddetmesi doğru olmamıştır. Ancak, taraflar arasında evlilik henüz boşanma ile son bulmamıştır. Davalı kocanın açtığı İskenderun 3.Asliye Hukuk Mahkemesinde görülen 2002/10 Esas, 2003/348 Karar sayılı boşanma davası redle sonuçlanmıştır. TMK.nun 225.maddesine göre, eşler arasındaki mal rejiminin sona ermesi, eşlerden birinin ölümü, başka bir mal rejimine katılma veya evliliğin iptali ve boşanma sebebiyle olabilir. Eldeki dava bakımından evlilik birliği devam ettiğinden davanın reddine karar verilmesi gerekirken derdestlik nedeniyle reddine karar verilmesi doğru değil ise de; hüküm sonucu itibariyle doğru olduğundan davacı vekilinin temyiz itirazlarının reddiyle hükmün ONANMASINA ve aşağıda dökümü yazılı 13,10 TL peşin harcın onama harcına mahsubu ile kalan 4,05 TL’nın temyiz eden davacıdan alınmasına 29.03.2010 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.