Yargıtay Dairesi : 3. Ceza Dairesi
Mahkemesi :Asliye Ceza
Günü : 20.02.2013
Sayısı : 244-50
Neticesi sebebiyle ağırlaşmış kasten yaralama suçundan sanık ..."ın 5237 sayılı TCK’nun 86/1, 86/3-e, 87/1-d, 29, 62, 53 ve 63. maddeleri uyarınca 3 yıl 1 ay 15 gün hapis cezası ile cezalandırılmasına, hak yoksunluğuna ve mahsuba ilişkin, Kocaali Asliye Ceza Mahkemesince verilen 20.02.2013 gün ve 244-50 sayılı hükmün sanık müdafii tarafından temyiz edilmesi üzerine dosyayı inceleyen Yargıtay 3. Ceza Dairesince 14.01.2015 gün ve 24934-584 sayı ile;
“...Dosya kapsamındaki sanığın adli sicil kaydına ve getirtilen ilama göre mükerrir olan sanık hakkında TCK"nun 58. maddesinin uygulanmaması, temyiz edenin sıfatına ve aleyhe temyiz olmadığına göre bozma sebebi yapılmamıştır.
Yerinde görülmeyen diğer itirazların reddine, ancak;
Müştekinin Sakarya Yenikent Devlet Hastanesinden alınan genel cerrahi uzmanı Dr. ....tarafından düzenlenen 447 numaralı raporunda; yaralanmasının yaşamını tehlikeye sokmadığı ve basit tıbbi müdahale ile giderilemeyecek nitelikte olduğu belirtilmiş ise de, sonradan Sakarya Yenikent Devlet Hastanesinden alınan genel cerrahi uzmanı Dr. ....tarafından düzenlenen 528 numaralı raporunda; yaralanmasının yaşamını tehlikeye soktuğu ve basit tıbbi müdahale ile giderilemeyecek nitelikte olduğunun belirtilmesi karşısında, mağdur hakkında düzenlenen tedavi evrakları ve raporların gönderilmesi suretiyle, Adli Tıp Kurumundan rapor alınıp, sanığın hukuki durumunun tayin ve takdiri gerekirken yazılı şekilde eksik inceleme ile hükme varılması" isabetsizliğinden bozulmasına karar verilmiştir.
Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı ise 12.02.2015 gün ve 136957 sayı ile;
"...Yüksek Dairece yerel mahkeme hükmü sanık lehine bir nedenden dolayı bozulduğu halde; "Dosya kapsamındaki sanığın adli sicil kaydına ve getirtilen ilama göre mükerrir olan sanık hakkında TCK"nun 58. maddesinin uygulanmaması" isabetsizliğinin aleyhe temyiz bulunmaması gerekçesiyle eleştiri sebebi yapılması, sanığa daha önce bir kez tanınmış olan atıfet genişletilmek suretiyle, hakkaniyete aykırı sonuçların doğmasına neden olacağından, sanık aleyhine tespit edilen bu hukuka aykırılığın da bozma sebebi yapılarak, kazanılmış hak saklı tutulmak kaydı ile hükmün lehe-aleyhe bozulmasına karar verilmesi gerektiği..." görüşüyle itiraz kanun yoluna başvurarak, Özel Daire bozma kararının kaldırılmasına, hükmün mevcut bozma sebebiyle birlikte eleştiri konusu yapılan hukuka aykırılık yönünden de CMUK"nun 326/son maddesi gözetilmek suretiyle bozulmasına karar verilmesi talebinde bulunmuştur.
CMK"nun 308. maddesi uyarınca inceleme yapan Yargıtay 3. Dairesince 03.03.2015 gün ve 5428-7814 sayı ile; itiraz nedeninin yerinde görülmediğinden bahisle Yargıtay Birinci Başkanlığına gönderilen dosya, Ceza Genel Kurulunca değerlendirilmiş ve açıklanan gerekçelerle karara bağlanmıştır.
TÜRK MİLLETİ ADINA
CEZA GENEL KURULU KARARI
Özel Daire ile Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı arasında oluşan ve Ceza Genel Kurulunca çözümlenmesi gereken uyuşmazlık; hükmün sadece sanık lehine temyiz edilmesi ve başkaca bir bozma nedeninin bulunması durumunda, sanık hakkında koşulları oluştuğu halde tekerrür hükümlerinin uygulanmamasının Özel Dairece eleştiri konusu mu yapılacağı, yoksa bu hukuka aykırılığın da bozma nedenine mi eklenmesi gerekeceğinin belirlenmesine ilişkin ise de; somut olayda sanık hakkında TCK’nun 58. maddesinin uygulanma şartlarının gerçekleşip gerçekleşmediğinin öncelikle değerlendirilmesi gerekmektedir.
İncelenen dosya kapsamından;
Sanık ..."ın adli sicil kaydında yer alan Kocaali Asliye Ceza Mahkemesi"nin 06.07.2006 gün ve 97-133 sayılı hükmü ile; 19.04.2005 tarihinde işlediği konut dokunulmazlığının ihlali suçundan 765 sayılı TCK"nun 193/2 ve 59/2. maddeleri ile 647 sayılı Kanunun 4. maddesi uyarınca 1.800 Lira adli para cezası, genel güvenliğin kasten tehlikeye sokulması suçundan ise 5237 sayılı TCK"nun 170/1-c, 62, 50/1-a, 52/2 ve 52/4. maddeleri uyarınca 3.000 Lira adli para cezası ile cezalandırılmasına karar verildiği,
Sanık hakkında genel güvenliğin kasten tehlikeye sokulması suçundan kurulan mahkûmiyet hükmünün kesin nitelikte olduğu kabul edilip, bu suç yönünden verilen hükmün kesinleşme işlemi yapılarak, adli sicile kaydedildiği,
Sanığın bu hükümlere ilişkin temyiz talebi üzerine dosyayı inceleyen Yargıtay 8. Ceza Dairesince 23.10.2008 gün ve 3546-11644 sayı ile; sanık hakkında genel güvenliğin kasten tehlikeye sokulması suçundan kurulan mahkûmiyet hükmüne konu cezanın tür ve miktarı itibarıyla temyize tabi olduğu kabul edilerek yapılan incelemede; hükümden sonra yürürlüğe giren 5728 sayılı Kanunun 562. maddesi ile değişik 5271 sayılı CMK"nun 231. maddesi uyarınca hükmün açıklanmasının geri bırakılıp bırakılmayacağı hususunda değerlendirme yapılmasında zorunluluk bulunmasından dolayı, her iki hükmün bozulmasına karar verildiği,
Bozmaya uyan yerel mahkemece 08.07.2010 gün ve 208-87 sayı ile; sanığın genel güvenliğin kasten tehlikeye sokulması ve konut dokunulmazlığının ihlali suçlarından 5"er ay hapis cezası ile cezalandırılmasına, 5271 sayılı CMK"nun 231. maddesi uyarınca ayrı ayrı hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına karar verildiği, kararların itiraz edilmeksizin 28.12.2010 tarihinde kesinleştiği ve sanığın adli sicil kaydına işlendiği,
Anlaşılmaktadır.
Tekerrür, 765 sayılı TCK’nda cezanın artırım nedeni olarak öngörülmüş iken, yeni sistemde koşullu salıverilme süresini de etkileyecek şekilde bir infaz rejimi olarak düzenlenmiştir.
5237 sayılı TCK"nun 58. maddesi uyarınca önceden işlenen suçtan dolayı verilen hükmün kesinleşmesinden sonra yeni bir suçun işlenmesi halinde, sanık hakkında tekerrür hükümleri uygulanacaktır. Tekerrür hükümlerinin uygulanabilmesi için önceki hükmün kesinleşmesi ve ikinci suçun kesinleşmeden sonra işlenmesi yeterli olup, cezanın infaz edilmiş olmasına gerek bulunmamaktadır. Ancak kanun koyucu tekerrür hükümlerinin uygulanabilmesi için önceki cezanın infaz edilmesi koşulunu aramadığı halde, infazdan sonra belirli bir sürenin geçmesi halinde tekerrür hükümlerinin uygulanmayacağını hüküm altına almıştır. Buna göre, beş yıldan fazla süreyle hapis cezasına mahkûmiyet halinde cezanın infaz edildiği tarihten itibaren beş yıl, beş yıl veya daha az süreli hapis veya adli para cezasına mahkûmiyet halinde ise cezanın infaz tarihinden itibaren üç yıl geçmekle tekerrür hükümleri uygulanmayacaktır.
Öte yandan, sanık hakkında kurulan mahkûmiyet hükmünün hukuki bir sonuç doğurmamasını ifade eden ve doğurduğu sonuçlar itibarıyla karma bir özelliğe sahip bulunan hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına ilişkin kararların tekerrüre esas alınması mümkün değildir.
Bu açıklamalar ışığında uyuşmazlık konusu değerlendirildiğinde;
Sanık ..."ın adli sicil belgesinde toplam üç kaydın bulunduğu, ikinci ve üçüncü sırada yer alan kayıtların Kocaali Asliye Ceza Mahkemesinin 08.07.2010 gün ve 208-87 sayılı hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararlarına ilişkin olduğu, adli sicil belgesinde birinci sırada yer alan kaydın ise Yargıtay 8. Ceza Dairesince 23.10.2008 gün ve 3546-11644 sayı ile bozmakla tamamen ortadan kalkan hükme ilişkin hatalı kayıt olduğu, bu durumda her üç kaydın da tekerrüre esas kabul edilmesinin mümkün olmadığı anlaşılmaktadır.
Bu itibarla, sanık hakkında TCK’nun 58. maddesinin uygulanma şartları bulunmadığın- dan, Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı itirazının değişik gerekçeyle kabulü ile Yargıtay 3. Ceza Dairesinin 14.01.2015 gün ve 24934-584 sayılı kararında yer alan eleştiri kısmının çıkarılmasına karar verilmelidir.
SONUÇ:
Açıklanan nedenlerle;
1- Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı itirazının değişik gerekçeyle KABULÜNE,
2- Yargıtay 3. Ceza Dairesinin 14.01.2015 gün ve 24934-584 sayılı kararından, sanık hakkında TCK"nun 58. maddesinin uygulanmamasına ilişkin eleştiri içeren bölümün ÇIKARILMASINA,
3- Dosyanın, mahalline gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 29.11.2016 tarihinde yapılan müzakerede oybirliğiyle karar verildi.