Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma - Yargıtay 10. Ceza Dairesi 2013/4826 Esas 2017/2836 Karar Sayılı İlamı

10. Ceza Dairesi
Esas No: 2013/4826
Karar No: 2017/2836
Karar Tarihi: 19.06.2017

Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma - Yargıtay 10. Ceza Dairesi 2013/4826 Esas 2017/2836 Karar Sayılı İlamı

Özet:

10. Ceza Dairesi'nin 2017/2836 numaralı kararına göre, suçlu uyuşturucu madde bulundurma suçundan mahkûm edilmiş ve hüküm gereği tedavi ve denetimli serbestlik tedbiri ile birlikte ceza verilmiştir. Ancak, daha sonra yapılan incelemelerde infaz aşamasında tedavi ve denetimli serbestlik tedbirine uyulmadığı ortaya çıkmıştır. Bu nedenle, 2004/1230 sayılı esas ve 2005/1172 karar numaralı kararın 5275 sayılı Ceza ve Güvenlik Tedbirlerinin İnfazı Hakkında Kanun'un 98. maddesi uyarınca yeniden incelenmesine karar verilmiştir. Bu kararın verilmesindeki temel neden, tedavi ve denetimli serbestlik tedbirine uyulmamasıdır.
Kanun maddeleri açıklayıcı olarak şöyledir:
- 6545 sayılı Kanun'un 68. maddesi ile değiştirilen TCK'nın 191. maddesi
- 5320 sayılı Kanun'a eklenen geçici 7. maddenin 2. fıkrası
- 5237 sayılı TCK’nın 191/7. maddesi
- 5275 sayılı Ceza ve Güvenlik Tedbirlerinin İnfazı Hakkında Kanun'un 98. maddesi
- 5275 sayılı Ceza ve Güvenlik Tedbirlerinin İnfazı Hakkında Kanun'un 101/3. maddesi

10. Ceza Dairesi 2013/4826 E. , 2017/2836 K.

"İçtihat Metni"

Mahkeme : Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma
Hüküm : a) Mahkûmiyet ve tedavi ve denetimli serbestlik tedbiri
b) Mahkûmiyet (Aynen infaz mahiyetinde)

Dosya incelendi.
GEREĞİ GÖRÜŞÜLÜP DÜŞÜNÜLDÜ:
Hükümden sonra 28/06/2014 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 6545 sayılı Kanun"un 68. maddesi ile değiştirilen TCK"nın 191. maddesi ve aynı Kanun"un 85. maddesi ile 5320 sayılı Kanun"a eklenen geçici 7. maddenin 2. fıkrası uyarınca uyarlama yapılması mümkün görülmüştür.
29/12/2005 tarihinde 2004/1230 esas ve 2005/1172 karar sayı ile verilen ve kesinleşen mahkûmiyet hükmünün infazı aşamasında, tedavi ve denetimli serbestlik tedbirinin gereklerine uygun davranılmaması nedeniyle, karar tarihi itibarıyla 5237 sayılı TCK’nın 191/7. maddesi uyarınca verilen “hükmolunan cezanın infazına” ilişkin 20/11/2012 tarihli kararın, 5275 sayılı Ceza ve Güvenlik Tedbirlerinin İnfazı Hakkında Kanun’un 98. maddesi uyarınca verilen bir karar niteliğinde olması ve aynı Kanun’un 101/3. maddesi uyarınca itiraz yoluna tabi bulunması nedeniyle, itirazla ilgili olarak gerekli kararın yetkili ve görevli itiraz merciince verilmesi için, dosyanın incelenmeksizin Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı"na İADESİNE, 19/06/2017 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.