Yukarıda tarih ve numarası yazılı mahkeme kararının müddeti içinde temyizen tetkiki taraflarca istenmesi üzerine bu işle ilgili dosya mahallinden daireye gönderilmiş olmakla okundu ve gereği görüşülüp düşünüldü :
1) Borçlunun temyiz talebinin  incelemesinde;
İhalenin feshi davasının reddi her ne kadar borçlu lehine ise de borçlunun temyiz başvurusu  İİK.nun 363.maddesi gereğince miktara ve süreye ilişkin bulunmadığından Yargıtay"ca incelenebilir. Bu nedenle Antalya 1.İcra Hukuk Mahkemesinin 2010/1102 E. - 2010/1104 K. sayılı 05.11.2010 tarihli temyiz talebinin reddine dair ek kararın kaldırılmasına oybirliğiyle karar verilip mahkemenin 7.6.2010 tarihli aynı sayılı kararına yönelik borçlu vekilinin temyiz itirazlarının incelemesine geçildi.
Borçlu hukuki yararı olmadığından temyiz dilekçesinin (REDDİNE);
2) Şikayetçinin temyiz talebinin incelenmesinde;
İİK.nun 134.maddesinde ihalenin feshini isteyebilecek kişiler tek tek gösterilmiş olup, şikayetçi yasa maddesinde gösterilen kişilerden değildir.
Mahkemece istem bu nedenle reddedilip,  işin esasını incelemeden karar verilmiş olduğundan İİK.nun 134/2.maddesi uyarınca şikayetçi aleyhine para cezası verilemez. Şikayetçi aleyhine para cezasına hükmolunmasına ilişkin mahkeme kararı doğru olmayıp kararın bu  nedenle bozulması gerekir ise de, anılan husus yeniden yargılama yapılmasını zorunlu kılmadığından mahkeme kararının düzeltilerek onanması gerekmiştir.  
SONUÇ :Şikayetçi vekilinin temyiz itirazlarının kısmen kabulü ile Antalya 1.İcra Hukuk Mahkemesinin 26.10.2010 tarih ve 2010/1102 E. - 2010/1104 K. sayılı kararının hüküm bölümünün para cezasına ilişkin ikinci bendinin silinerek karar metninden çıkarılmasına, mahkeme kararının düzeltilmiş bu şekli ile  İİK.366. ve HUMK.438. maddeleri uyarınca (ONANMASINA), 12.07.2011 gününde oybirliğiyle karar verildi.