Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma - Yargıtay 10. Ceza Dairesi 2013/3670 Esas 2017/2821 Karar Sayılı İlamı

10. Ceza Dairesi
Esas No: 2013/3670
Karar No: 2017/2821
Karar Tarihi: 19.06.2017

Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma - Yargıtay 10. Ceza Dairesi 2013/3670 Esas 2017/2821 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, suçlu hakkında daha önce tedavi ve denetimli serbestlik tedbiri ile birlikte 10 ay hapis cezası verilmiş ve ceza infaza konulmuştur. Ancak suçlu tedbirin gereklerini yerine getirmediği için cezası aynen infaza çevrilmiş ve adli para cezası da verilmiştir. Bu karar, daha sonra yapılan kanun değişiklikleri nedeniyle itiraz yoluyla yeniden incelenmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı'na iade edilmiştir. Kanun maddeleri ise şöyle açıklanabilir:
- TCK'nın 191/1-2 maddeleri: Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma suçunu düzenler.
- TCK'nın 191. maddesi (değiştirilen hali): Bu madde, uyuşturucu madde kullanımı için tedavi ve denetimli serbestlik tedbirlerini düzenler.
- TCK'nın 62. maddesi: Tedaviden yararlanma şartlarını belirler.
- TCK'nın 50/1-a maddesi: Tedavi ve denetimli serbestlik tedbirinin uygulanması sürecinde belirli yükümlülükleri düzenler.
- TCK'nın 52/1 maddesi: Tedavi ve denetimli serbestlik tedbirinin süresini belirler.
- 5237 sayılı TCK'nın 191. maddesinin 7. fıkrası: Tedavi ve denetimli serbestlik tedbirine uyulmaması halinde ceza infazının aynen yapılmasını düzenler.
- 6545 sayılı Kanun'un 68. maddesi: Uyuşt

10. Ceza Dairesi 2013/3670 E. , 2017/2821 K.

"İçtihat Metni"

Mahkeme : Sulh Ceza Mahkemesi
Suç : Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma
Hükümler : a) Mahkûmiyet ile tedavi ve denetimli serbestlik tedbiri
b) Mahkûmiyet (aynen infaz kararı)

Dosya incelendi.
GEREĞİ GÖRÜŞÜLÜP DÜŞÜNÜLDÜ :
Hükümlü hakkında Mahkemece 30/09/2010 tarihinde 2010/1608 esas, 2010/1327 karar sayı ile TCK"nın 191/1-2 maddeleri uyarınca 10 ay hapis cezası ile birlikte tedavi ve denetimli serbestlik tedbirine hükmolunduğu, söz konusu hükmün kesinleştirilerek infaza verildiği, infaza başlandığı, ancak hükümlünün hakkında verilen tedavi ve denetimli serbestlik tedbirinin gereğini yerine getirmediği belirtilerek, evrakın 20.04.2011 tarihinde mahkemeye gönderildiği,
Kararın infazı aşamasında, tedavi ve denetimli serbestlik tedbirinin gereklerine uygun davranılmaması nedeniyle 5237 sayılı TCK"nın 191. maddesinin 7. fıkrası uyarınca daha önce hükmedilmiş olan cezanın aynen infazına karar verilmesi gerekirken, aynen infaz mahiyetinde 12/06/2012 tarihinde hükümlünün TCK"nın 191/1, 62. ve 50/1-a, 52/1 maddeleri uyarınca 6000.00 TL. adli para cezası ile cezalandırılmasına karar verildiği anlaşılmıştır.
Hükümden sonra 28/06/2014 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 6545 sayılı Kanun"un 68. maddesi ile değiştirilen TCK"nın 191. maddesi ve aynı Kanun"un 85. maddesi ile 5320 sayılı Kanun"a eklenen geçici 7. maddenin 2. fıkrası uyarınca uyarlama yapılması mümkün görülmüştür.
5275 sayılı Ceza ve Güvenlik Tedbirlerinin İnfazı Hakkında Kanun’un 98 ve 101. maddeleri uyarınca infaza yönelik olarak verilen 12/06/2012 tarih ve 2010/1608 E. 2010/1327 K. sayılı ek kararın 5275 sayılı Kanun’un 101/3. maddesi uyarınca temyiz yasa yoluna değil, itiraz yasa yoluna tabi olması nedeniyle, itirazla ilgili gerekli kararın yetkili ve görevli itiraz merciince verilmesi için, dosyanın incelenmeksizin Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı"na İADESİNE, 19/06/2017 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.