MAHKEMESİ : Antalya 6. Asliye Hukuk Mahkemesi
TARİHİ : 13/03/2013
NUMARASI : 2012/262-2013/139

Davacılar A.. K.. vd. vekili Avukat M. A. K.tarafından, davalılar H.. K.. vd. aleyhine 27/04/2012 gününde verilen dilekçe ile manevi tazminat istenmesi üzerine mahkemece yapılan yargılama sonunda; davanın kısmen kabulüne dair verilen 13/03/2013 günlü kararın Yargıtay’ca incelenmesi davacılar ve davalılar vekilleri tarafından süresi içinde istenilmekle temyiz dilekçelerinin kabulüne karar verildikten sonra tetkik hakimi tarafından hazırlanan rapor ile dosya içerisindeki kağıtlar incelenerek gereği görüşüldü.
Dava, haksız eylem nedeniyle uğranılan manevi zararın ödetilmesi istemine ilişkindir. Mahkemece istemin kısmen kabulüne karar verilmiş; hüküm, davacılar ve davalılar tarafından temyiz edilmiştir.
Davacılar, davalılara ait kullanılmayan kamyonetin evlerinin önünden kaldırılması için şikayetçi olduklarını, bu nedenle davalıların ellerine geçirdikleri taşları evlerine doğru attıklarını, evin kapı zili ile merdiven basamakları ve sıvalarının zarar gördüğünü, bu esnada evde olduklarından dolayı büyük korku ve endişe yaşadıklarını belirterek, manevi tazminat isteminde bulunmuşlardır.
Davalılar, iddiaların aksine asıl davacıların kendilerine sataştıklarını belirterek, usul ve yasaya aykırı olan davanın reddi gerektiğini savunmuşlardır.
Mahkemece, davalıların davacıların evlerini taşladıkları ve evin dış cephesinde hasara neden oldukları, bu şekilde davacıların manevi yönden zarar gördükleri benimsenerek, istemin kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Manevi zarar, kişilik değerlerinde oluşan objektif eksilmedir. Duyulan acı, çekilen ızdırap manevi zarar değil onun görüntüsü olarak ortaya çıkabilir. Acı ve elemin manevi zarar olarak nitelendirilmesi sonucu tüzel kişileri ve bilinçsizleri; öte yandan acılarını içlerinde gizleyenleri tazminat isteme haklarından yoksun bırakmamak için yasalar, manevi tazminat verilebilecek olguları sınırlamıştır. Bunlar, kişilik değerlerinin zedelenmesi (Medeni Yasa m. 24), isme saldırı (Medeni Yasa m. 26), nişan bozulması (Medeni Yasa m. 121), evlenmenin feshi (Medeni Yasa m. 158), bedensel zarar ve ölüme neden olma (Borçlar Yasası m. 47) durumlarından biri ile kişilik haklarının zedelenmesidir (Borçlar Yasası m. 49). Bunlardan Medeni Yasa"nın 24. maddesi ile Borçlar Yasası"nın 49. maddesi daha kapsamlıdır. Medeni Yasa"nın 24. maddesinin belli yerlere yollaması nedeniyle böyle bir durumun bulunduğu yerde, onu düzenleyen kurallar (örneğin; Medeni Yasa"nın 26, 174, 287. maddeleri); bunların dışında Borçlar Yasası"nın 49. maddesi uygulanır.
Medeni Yasa"nın 24. ve Borçlar Yasası"nın 49. maddesinde belirlenen kişisel çıkarlar, kişilik haklarıdır. Kişilik hakları ise, kişisel varlıkların korunmasıyla ilgilidir. Kişisel varlıklar, bedensel ve ruhsal tamlık ve yaşam ile nesep gibi insanın, insan olmasından güç alan varlıklar ya da kişinin adı, onuru ve sır alanı gibi dolaylı varlıklar olarak iki kesimlidir. Tekniğin gelişimi ve yaşam koşullarına göre belirlenmiş varlıklar, açıklanan olgularla çevrelendirildiğinde, davaya konu olayın bu çerçeve dışında kalması durumunda manevi tazminat isteği reddedilmelidir.
Dosyadaki belgelerden; davalıların davacıların evlerini taşlamasından dolayı evde kısmen hasara neden oldukları, bu esnada evde bulunan davacıların evden dışarı çıkamadıkları, bir miktar endişe ve korku yaşadıkları anlaşılmaktadır.
Dava konusu olay nedeniyle oluşan zarar, davacının iç huzurunu bozacak nitelikte bir olgu değildir. Manevi tazminatın koşullarını düzenleyen Borçlar Yasası"nın 49. maddesine göre eşya zararı kişinin sosyal, fiziki ve kişilik değerlerine saldırı oluşturacak nitelikte bir eylem olarak benimsenemez. Diğer yandan, olay esnasında manevi tazminat hükmedilmesini gerektirecek yoğunlukta bir endişe ve korku da yaşanmamıştır.
Mahkemece, açıklanan yönler gözetilerek davacıların manevi tazminat istemlerinin tümden reddine karar verilmesi gerekirken, yerinde olmayan gerekçeyle, yazılı biçimde kısmen kabul kararı verilmiş olması usul ve yasaya uygun düşmediğinden kararın bozulması gerekmiştir.
SONUÇ: Temiz olunan kararın yukarıda gösterilen nedenle davalılar yararına BOZULMASINA; bozma nedenine göre tarafların diğer temyiz itirazlarının şimdilik incelenmesine yer olmadığına ve temyiz eden davalılardan peşin alınan harcın istek halinde geri verilmesine 07/04/2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.