MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Memurun resmi evrakta sahteciliği
HÜKÜM : Mahkumiyet

I- Sanık ... ve ... hakkında kurulan mahkumiyet hükmüne yönelik sanıklar müdafiilerinin temyiz itirazlarının incelenmesinde;
Sanık ..."ın talimat yolu ile alınan 12.01.2016 tarihli savunmasında, Almanya"da oturduğunu, Türkiye"de abisinin ... köyü/ ... adresinden irtibat kurulacağını söylediği halde sanığın oturmadığı ... adresine Tebligat Kanunu 21. maddesine göre yapılan tebligatın usulsüz olduğu ve sanık ... müdafiinin öğrenme üzerine verdiği 30.03.2016 tarihli temyiz dilekçesinin süresinde olduğu kabul edilerek yapılan incelemede;
Bozmaya uyularak yapılan yargılamada, toplanan deliller karar yerinde incelenip, sanıkların suçunun sübutu kabul, oluşa ve soruşturma sonuçlarına uygun şekilde vasfı tayin, cezayı artırıcı ve azaltıcı sebebin nitelik ve derecesi takdir kılınmış, savunmaları inandırıcı gerekçelerle reddedilmiş ve incelenen dosyaya göre verilen hükümlerde bir isabetsizlik görülmemiş olduğundan sanıklar müdafiilerinin yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle hükmün ONANMASINA,
II- Sanık ... hakkında kurulan mahkumiyet hükmüne yönelik sanığın temyiz itirazlarının incelenmesine gelince;
Yapılan duruşmaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin soruşturma neticelerine uygun şekilde oluşan inanç ve takdirine, incelenen dosya içeriğine göre sanığın yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Temel cezanın alt sınırdan tayini durumunda 765 sayılı TCK"nın 339/1, 59 ve 5237 sayılı TCK"nın 204/2., 62. maddeleri uyarınca hükmolunacak cezalar eşit ise de; 5237 sayılı Kanunun 53. maddesi gereğince hapis cezasına mahkumiyetin kanuni sonucu olarak uygulanan hak yoksunluğuna ilişkin güvenlik tedbirlerinin 765 sayılı Kanunda bulunmaması karşısında, 765 sayılı yasanın sanık lehine olduğu gözetilmeden yazılı şekilde hüküm kurulması,
Yasaya aykırı olup, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nun 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak, yeniden yargılama yapılmasını gerektirmeyen bu hususların aynı Yasanın 322. maddesi uyarınca düzeltilmesi mümkün bulunduğundan hüküm fıkrasından 5237 sayılı Yasa’nın 204/2, 62 ve 53. maddelerinin uygulanmasına ilişkin bölümler çıkartılarak yerlerine, mahkemenin kabul ve gerekçelerine göre “765 sayılı TCK’nın 339/1. maddesi uyarınca 3 yıl hapis cezasıyla cezalandırılmasına, cezasının 59. madde uyarınca 1/6 oranında indirilip sonuç olarak 2 yıl 6 ay hapis cezasıyla cezalandırılmasına” ibarelerinin eklenmesi suretiyle eleştiri haricinde sair yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 05.06.2017 gününde oybirliğiyle karar verildi.