Özet:

Karar, Ağır Ceza Mahkemesi'nde görülen bir kişiyi hürriyetinden yoksun bırakma suçundan mahkumiyet hükmünün temyiz edilmesi sonrası verilmiştir. İlk derece mahkemesince verilen hüküm bozulmuş, sonrasında yapılan incelemede sanık avukatının müvekkilinin kararın onanmasını talep ettiği ve bu nedenle avukatın kanun yollarına başvurma hakkının olduğu belirtilmiştir. Ancak sanığın da aynı şekilde kararın onanmasını talep ettiği görülmüş, bu nedenle temyizden feragat ettiği anlaşılmıştır. Bu durumda, sanık müdafinin temyiz istemine reddedilmesine karar verilmiştir.
Kararda geçen kanun maddeleri:
- 5271 sayılı CMK'nın 261/1. maddesi: Avukatın müdafiliğini veya vekilliğini üstlendiği kişilerin açık arzusuna aykırı olmamak koşuluyla kanun yollarına başvurabileceği hüküm altına alınmıştır.
- 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi: Temyize, bölge adliye mahkemesine veya Yargıtay'a başvurma hakkının, sanıkla birlikte avukatların da olduğu belirtilmiştir.
- 1412 sayılı CMUK'nın 317. maddesi: Temyiz veya diğer kanun yollarına başvurma hakkının kullanılmaması durumunda, kararın kesinleşeceği ve bu nedenle yeniden bir inceleme yapılamayacağı belirtilmiştir.