Esas No: 2021/8211
Karar No: 2022/2745
Karar Tarihi: 02.03.2022
Yargıtay 6. Ceza Dairesi 2021/8211 Esas 2022/2745 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Asliye Ceza Mahkemesi bir sanığın nitelikli hırsızlık ve mala zarar verme suçlarından mahkumiyetine karar verdi. Ancak, mala zarar verme suçundan tayin edilen adli para cezası temyize konu olamayacak kadar düşük olduğu için bu hüküm reddedildi. Diğer yandan, hırsızlık suçuna ilişkin olarak verilen hüküm ise tek bir hekim tarafından verilen raporun sonuçlarına dayalı olarak eksik araştırma ve inceleme sonucu şekillendirildiği için bozuldu. Karara göre, sanığın zeka geriliği ile ilgili durumunun belirlenmesi için Adli Tıp Kurumu veya Ruh Sağlığı ve Hastalıkları Hastaneleri'nden heyet raporu alınmamıştı. Bu nedenle, kararın bu kısmı tebliğnameye uygun olarak bozuldu. 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi aracılığı ile 1412 sayılı CMUK'un 317. maddesi, doğrudan verilen 3.000 TL'ye kadar olan adli para cezalarından ibaret mahkumiyet hükümlerinin kesin olduğunu belirtiyor. 6217 sayılı Kanunun 26. maddesi, 5320 sayılı Kanuna eklenen ek 2. madde ise adli para cezaları konusunda düzenlemeler getiriyor.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Nitelikli hırsızlık, mala zarar verme
HÜKÜMLER : Mahkumiyet
Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
I- Sanık ... hakkında mala zarar verme suçundan kurulan hükmün temyiz incelenmesinde;
14/04/2011 tarihinde yayımlanarak yürürlüğe giren 6217 sayılı Kanunun 26. maddesi ile 5320 sayılı Kanuna eklenen ek 2. madde uyarınca doğrudan verilen 3.000 TL'ye kadar olan adli para cezalarından ibaret mahkumiyet hükümleri kesin olup, sanık hakkında mala zarar verme suçundan dolayı tayin edilen adli para cezasına ilişkin hükmün cezanın türü ve miktarı itibariyle temyizi mümkün bulunmadığından, 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi aracılığı ile 1412 sayılı CMUK'un 317. maddesi gereğince sanık müdafiinin temyiz itirazının tebliğnameye uygun olarak REDDİNE,
II- Sanık ... hakkında nitelikli hırsızlık suçundan kurulan hükmün temyiz incelenmesine gelince;
Sanığın, 5237 sayılı TCK'nın 32. ve 57. maddeleri uyarınca suç tarihi olan 08.02.2016 tarihi itibariyle işlediği fiilin hukuki anlam ve sonuçlarını algılama veya bu fiille ilgili olarak davranışları yönlendirme yeteneğinin önemli derecede azalıp azalmadığı veya önemli derecede olmamakla birlikte fiille ilgili olarak davranışlarını yönlendirme yeteneğinin azalıp azalmadığı konusunda Adli Tıp Kurumu ilgili ihtisas kurulundan ya da tam teşekküllü Ruh Sağlığı ve Hastalıkları Hastanelerinden heyet raporu alınmaksızın ... Adli Tıp Şube Müdürlüğü'nün sanıkta hafif derecede zeka geriliği bulunduğuna dair tek hekim tarafından verilen 23.03.2016 tarihli raporuna dayanılarak eksik araştırma ve inceleme sonucunda yazılı şekilde karar verilmesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanık müdafinin temyiz itirazı bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, diğer yönleri incelenmeyen hükmün açıklanan nedenle tebliğnameye uygun olarak BOZULMASINA, 02.03.2022 tarihinde oy birliği ile karar verildi.
