Nitelikli dolandırıcılık suçundan meçhul şüpheli hakkında yapılan soruşturma esnasında, suç yeri itibarıyla dosyanın Büyükçekmece Cumhuriyet Başsavcılığına gönderilmesine dair Tarsus Cumhuriyet Başsavcılığının 04/12/2018 tarihli ve 2018/12934 soruşturma, 2018/805 sayılı yetkisizlik kararını müteakip, bu kez suç yeri bakımından dosyanın İstanbul Cumhuriyet Başsavcılığına gönderilmesine ilişkin Büyükçekmece Cumhuriyet Başsavcılığınca verilen 21/12/2018 tarihli, 2018/66043 soruşturma, 2018/3849 sayılı yetkisizlik kararı üzerine, Tarsus Cumhuriyet Başsavcılığının yetkili savcılık olarak belirlenmesine dair mercii İstanbul Anadolu 12. Ağır Ceza Mahkemesinin 28/12/2018 tarihli ve 2018/1703 değişik iş sayılı kararı aleyhine, Yüksek Adalet Bakanlığınca verilen 10/11/2020 gün ve 94660652-105-33-14694-2020-Kyb sayılı kanun yararına bozma talebine dayanılarak soruşturma dosyası Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 17/11/2020 gün ve 2020/100641 sayılı tebliğnamesiyle Dairemize gönderilmekle okundu.
Kanun yararına bozma isteyen tebliğnamede;
Benzer bir olay sebebiyle Yargıtay 15. Ceza Dairesinin 04/11/2019 tarihli ve 2019/6236 esas, 2019/10639 karar sayılı ilâmında "...Dairemizin 06.04.2015 tarih ve 2015/4473-23011 sayılı ilâmı ve daha birçok kararında da belirtildiği üzere, dolandırıcılık suçunun, iradesi fesada uğratılan kişinin yatırmış olduğu paranın fail tarafından çekildiği anda tamamlanacak olması nedeniyle suç yerinin de menfaatin temin edileceği yer olacağından hareketle..." şeklinde belirtildiği üzere, suç yerinin paranın çekildiği veya menfaatin temin edildiği yer olacağı, somut soruşturma dosyasına konu olayda,, müşteki ile telefonla irtibat kuran şüphelinin kendisini polis olarak tanıttığı ve hakkında arama kararı bulunduğunu söyleyerek 8.000,00 Türk lirası talep ettiği, müştekinin gönderdiği paranın Ziraat Bankasına ait 707 Bayrampaşa İstanbul isimli ATM cihazından çekildiğinin anlaşılması karşısında, haksız menfaatin temin edildiği yerin, İstanbul Cumhuriyet Başsavcılığının yargı çevresinde kaldığı gözetilmeden, yazılı şekilde karar verilmesinde isabet görülmemiştir.
5271 Sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 309. maddesi uyarınca anılan kararın bozulması lüzumu kanun yararına bozma talebine dayanılarak ihbar olunmuştur.
GEREĞİ DÜŞÜNÜLDÜ:
Soruşturma dosyasına konu olayda haksız menfaatin temin edildiği yerin İstanbul Cumhuriyet Başsavcılığı yargı çevresinde kaldığı gözetilmeden, yazılı şekilde karar verilmesinde isabet bulunmadığından, kanun yararına bozmaya atfen düzenlenen ihbarnamedeki düşünce yerinde görülmekle, İstanbul Anadolu 12. Ağır Ceza Mahkemesinin 28/12/2018 tarih ve 2018/1703 D.İş sayılı kararının 5271 sayılı CMK"nın 309. maddesi gereğince BOZULMASINA, aynı maddenin 4. fıkrasının (a) bendi uyarınca müteakip işlemlerin mahallinde mahkemesince yerine getirilmesine, 22/02/2021 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.