Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma - Yargıtay 20. Ceza Dairesi 2020/1467 Esas 2020/4030 Karar Sayılı İlamı

20. Ceza Dairesi
Esas No: 2020/1467
Karar No: 2020/4030
Karar Tarihi: 08.07.2020

Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma - Yargıtay 20. Ceza Dairesi 2020/1467 Esas 2020/4030 Karar Sayılı İlamı

Özet:

İstanbul 35. Asliye Ceza Mahkemesi, bir sanığın uyuşturucu madde bulundurma suçundan mahkumiyetine hükmetti. Ancak mahkeme, denetimli serbestlik tedbirine uymadığı için sanığın cezasının bozulduğunu ve hüküm gereği bir dava daha açılması gerektiğini belirtti. Ayrıca, suçun işlenme tarihinde yürürlükte olan ve sonrasında yapılan değişikliklerle farklılaşan iki ayrı TCK maddesinin karşılaştırılması yapılması gerektiğini vurguladı. Sanığın daha önceki bir suç nedeniyle verilen tedavi ya da denetimli serbestlik tedbirinin infazı sırasında suçu işleyip işlemediğinin de belirlenmesi gerektiği ifade edildi. Son olarak, 6545 sayılı Kanun ile yapılan değişikliklerin hüküm kapsamında tartışılıp değerlendirilmeden hüküm kurulamayacağı belirtildi. Kararda belirtilen kanun maddeleri şunlardır:
- 5560 sayılı Kanun ile değişik TCK'nın 191. maddesi
- 6545 sayılı Kanun ile değişik TCK'nın 191. maddesi
- CMK'nın 223. maddesi
- TCK'nın 191. maddesinin 5. fıkrası
- TCK'nın 191. maddesinin 4. fıkrasının (a) bendi

20. Ceza Dairesi 2020/1467 E. , 2020/4030 K.

"İçtihat Metni"

Mahkeme : İSTANBUL 35. Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma
Hüküm : Denetimli serbestlik tedbirine uyulmaması üzerine mahkûmiyet

Dosya incelendi.
GEREĞİ GÖRÜŞÜLÜP DÜŞÜNÜLDÜ:
Bakırköy 47. Asliye Ceza Mahkemesi"nin 2014/540 esas ve 2014/261 karar sayılı hükmünün dairemizin 05.02.2018 tarih, 2017/2653 esas ve 2018/556 karar sayılı ilamı ile bozulmasına karar verildiği, bozma sonrası Bakırköy 15. Asliye Ceza Mahkemesi"nin 2018/210 esasına kayıtlanan dosyanın temyize konu İstanbul 35. Asliye Ceza Mahkemesi"nin 2018/567 esas sayılı dosyası ile birleştirilmesine karar verildiği tespit edilerek yapılan incelemede, bozmaya uyulmasına rağmen Bakırköy 15. Asliye Ceza Mahkemesi"nin 2018/210 esas sayılı dosyasında ve birleştirme sonrası İstanbul 35. Asliye Ceza Mahkemesi"nin 2018/567 esas sayılı dosyasında bozma ilamının gereklerinin yerine getirilmediği anlaşılmakla;
1-Suç tarihinde yürürlükte olan 5560 sayılı Kanun ile değişik TCK"nın 191. maddesi ile hüküm tarihinde 28.06.2014 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe girmiş olan 6545 sayılı Kanun"la değişik TCK"nın 191. maddesi hükümlerinin ayrı ayrı değerlendirilip karşılaştırma yapılması, sonucuna göre lehe Kanun tespit edilerek sanığın hukuki durumunun belirlenmesi gerekirken, belirtilen nitelikte karşılaştırma yapılmadan hüküm kurulması,
2-Sanık hakkında kullanmak için uyuşturucu veya uyarıcı madde bulundurma suçundan dolayı başka dava olup olmadığı, varsa sanığın bu suçu diğer davaya konu olan suç nedeniyle verilen tedavi ve/veya denetimli serbestlik tedbirinin infazı sırasında işleyip işlemediği belirlendikten sonra;
Sanık bu suçu, daha önce işlediği suçtan dolayı yapılan kovuşturma aşamasında hükmolunan tedavi ve/veya denetimli serbestlik tedbirinin infazı sırasında işlemiş ise, 6545 sayılı Kanun"un 68. maddesi ile değiştirilen TCK"nın 191. maddesinin 5. fıkrasında öngörülen “Erteleme süresi zarfında kişinin kullanmak için tekrar uyuşturucu veya uyarıcı madde satın alması, kabul etmesi veya bulundurması ya da uyuşturucu veya uyarıcı madde kullanması, dördüncü fıkra uyarınca ihlâl nedeni sayılır ve ayrı bir soruşturma ve kovuşturma konusu yapılmaz” hükmü uyarınca, ikinci suçtan açılan bu davanın kovuşturma şartının ortadan kalkması nedeniyle, CMK"nın 223. maddesinin 8. fıkrası uyarınca “davanın düşmesine” karar verilmesinde zorunluluk bulunması,
3-Hükümden önce 28.06.2014 tarihinde yürürlüğe giren 6545 sayılı Kanunla yapılan değişiklikle, TCK"nın 191. maddesinin 4. fıkrasının (a) bendinde yer alan, "kişinin, erteleme süresi zarfında; kendisine yüklenen yükümlülüklere veya uygulanan tedavinin gereklerine uygun davranmamakta ısrar etmesi hâlinde, hakkında kamu davası açılır" hükmü uyarınca; 6545 sayılı Kanunla yapılan değişiklik kapsamında ısrar hususu tartışılıp değerlendirilmeden hüküm kurulması,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazı bu nedenlerle yerinde görülmüş olduğundan, diğer yönleri incelenmeksizin hükmün BOZULMASINA, 08.07.2020 tarihinde oy birliği ile karar verildi.