2. Ceza Dairesi Esas No: 2019/14640 Karar No: 2020/1410 Karar Tarihi: 22.01.2020
Hırsızlık - iş yeri dokunulmazlığını bozma - mala zarar verme - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2019/14640 Esas 2020/1410 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Mahkeme, hırsızlık, iş yeri dokunulmazlığını bozma ve mala zarar verme suçlarından mahkumiyet hükmü vermiştir. Suça sürüklenen çocukların müdafiilerinin temyiz istemi hükümsüz sayılmıştır. Hırsızlık ve iş yeri dokunulmazlığını bozma suçlarından mahkum olan çocukların hapis cezaları adli para cezasına çevrildiği ancak adli para cezasının miktarı, taksit sayısı ve aralığı ile ilgili fıkranın doğru şekilde yazılmadığı belirtilmiştir. Bu nedenle yazım hatası kabul edilerek düzeltilmesi gerektiği belirtilmiştir. Kanun maddeleri ise 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanun'a eklenen geçici 2. madde ve 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 52/2-4. maddeleridir.
2. Ceza Dairesi 2019/14640 E. , 2020/1410 K.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Çocuk Mahkemesi SUÇ : Hırsızlık, iş yeri dokunulmazlığını bozma, mala zarar verme HÜKÜM : Mahkumiyet
Dosya incelenerek gereği düşünüldü; I) Suça sürüklenen çocuklar ..., ... ve ... hakkında mala zarar verme suçundan kurulan hükümlere yönelik temyiz isteminin incelenmesinde; 14/04/2011 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak aynı gün yürürlüğe giren 31/03/2011 tarihli ve 6217 sayılı Kanun"un 26. maddesi ile 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu"nun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanun"a eklenen geçici 2. maddesi gereğince doğrudan hükmolunan 3.000,00 TL dahil adli para cezasına mahkûmiyet hükümlerinin temyizi mümkün olmadığından suça sürüklenen çocuklar müdafiilerinin temyiz isteminin 1412 sayılı CMUK"nın 317. maddesi gereğince istem gibi REDDİNE, II) Suça sürüklenen çocuklar ..., ... ve ... hakkında hırsızlık ve iş yeri dokunulmazlığını bozma suçlarından kurulan hükümlere yönelik temyiz isteminin incelenmesinde; Dosya içeriğine göre; suça sürüklenen çocuklar ... ve ... hakkında iş yeri dokunulmazlığını bozma suçundan tayin olunan hapis cezaları adli para cezasına çevrilirken uygulama maddesinin gösterilmemesi ve hükmolunan adli para cezalarının miktarının, taksit sayısı ve aralığının belirtildiği fıkrada 5237 sayılı TCK"nın 52/2-4. maddesinin uygulama maddesi olarak yazılmaması mahallinde düzeltilmesi mümkün yazım hatası kabul edilmiştir. Yapılan duruşmaya, toplanan delillere, gerekçeye, hâkimin kanaat ve takdirine göre temyiz itirazları yerinde olmadığından reddiyle hükümlerin istem gibi ONANMASINA, 22/01/2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.