Hukuk Genel Kurulu Esas No: 2018/1007 Karar No: 2019/374 Karar Tarihi: 28.03.2019
Yargıtay Hukuk Genel Kurulu 2018/1007 Esas 2019/374 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Asliye Hukuk Mahkemesi'nde görülen \"menfi tespit\" davasından dolayı verilen karar, tarafların temyiz itirazları sonucu Yargıtay Hukuk Genel Kurulu'nda incelenmiştir. Davalı ...'ın karar düzeltme istemi reddedilmiş ve davalı ... Malzemeleri İnş. San. Tic. Ltd. Şti.'nin karar düzeltme istemi de reddedilerek para cezası verilmiştir. Kararın uygulama alanı olarak, 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu'nun geçici madde 3 atfıyla uygulanmakta olan 1086 sayılı Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu'nun 440. ve 442. maddeleri belirtilmiştir.
Hukuk Genel Kurulu 2018/1007 E. , 2019/374 K.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi
Taraflar arasındaki “menfi tespit” davasından dolayı bozma kararı üzerine direnme yoluyla Bolu 2. Asliye Hukuk Mahkemesince verilen 19.09.2014 tarih ve 2014/382 E., 2014/352 K. sayılı kararın onanmasını kapsayan ve Yargıtay Hukuk Genel Kurulundan çıkan 13.06.2018 tarih ve 2017/19-1627 E., 2018/1187 K. sayılı kararın, karar düzeltme yoluyla incelenmesi davalı ... ve davalı ... Malzemeleri İnş. San. Tic. Ltd. Şti. vekili tarafından verilen dilekçe ile istenilmiş olmakla Hukuk Genel Kurulunca dilekçeler, düzeltilmesi istenen karar ve dosyadaki ilgili bütün belgeler okunduktan sonra gereği görüşüldü: Davalı ... ile davalı ... Malzemeleri İnş. San. Tic. Ltd. Şti. vekilinin karar düzeltme itirazlarının ayrı ayrı incelenmesi gerekmektedir. I- Davalı ...’ın karar düzeltme itirazlarının incelenmesinde; Bilindiği üzere, hukuki yarar dava şartı olduğu kadar, temyiz ve karar düzeltme istemi için de aranan bir şarttır. Yerel mahkemece verilen 12.06.2013 tarih ve 2012/318 E., 2013/185 K. sayılı karar davalı ... vekilince de temyizi üzerine, Özel Dairenin 16.12.2013 tarih ve 2013/14869 E., 2013/19880 K. sayılı kararında, birinci bentte davalı vekilinin bütün temyiz itirazlarının reddine karar verilmek suretiyle davalı ... yönünden kesinleşmiştir. Direnme kararı, davalı ... Malzemeleri İnş. San. Tic. Ltd. Şti. yönünden verilen bozma kararıyla sınırlı kalmıştır. Yerel mahkemece verilen 19.09.2014 tarih ve 2014/382 E., 2014/352 K. sayılı direnme kararı davalı ... vekiline 28.10.2014 tarihinde tebliğ edilmiş, davalı asil tarafından 15 günlük temyiz süresi geçtikten sonra 01.12.2015 tarihinde kararın bozulmasını içerir temyiz dilekçesi sunulmuş ise de temyiz dilekçesi temyiz defterine kaydedilmediği gibi temyiz karar ve başvuru harçları da yatırılmamıştır. Açıklanan nedenlerle daha önceden kesinleşerek uyuşmazlık konusu olmaktan çıkan ve direnme kararının temyizi üzerine Hukuk Genel Kurulu önüne uyuşmazlık konusu olarak gelmeyen yönler hakkında karar düzeltme yoluna başvurulmasında hukuki yarardan söz edilemez. O hâlde, davalı ...’ın direnme kararını temyizde hukuki yararı bulunmadığından karar düzeltme talebinin de hukuki yarar yokluğundan reddine karar verilmelidir. II- Davalı ... Malzemeleri İnş. San. Tic. Ltd. Şti. vekilinin karar düzeltme itirazlarının incelenmesine gelince; Hukuk Genel Kurulunun onama kararında yer alan açıklamalara göre 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu’nun Geçici madde 3 atfıyla uygulanmakta olan 1086 sayılı Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu’nun 440’ıncı maddesinde sayılan sebeplerden hiçbirisine uygun olmayan karar düzeltme isteminin reddine karar vermek gerekmiştir. S O N U Ç: Yukarıda (I) numaralı bentte açıklanan nedenlerle davalı ...’ın karar düzeltme isteminin hukuki yarar yokluğundan REDDİNE, istek hâlinde peşin alınan karar düzeltme harcının yatırana iadesine, (II) numaralı bentte açıklanan nedenlerle davalı ... Malzemeleri İnş. San. Tic. Ltd. Şti. vekilinin karar düzeltme isteminin REDDİNE, aynı Kanunun 442/3. ve 4421 sayılı Kanunun 4/b-1 maddeleri gereğince takdiren 370TL para cezasının karar düzeltme isteyen davalı ... Malzemeleri İnş. San. Tic. Ltd. Şti."den alınarak Hazineye gelir kaydedilmesine; Harçlar Kanunu uyarınca eksik yatırılan 17,70TL harcın karar düzeltme talep eden davalı ... Malzemeleri İnş. San. Tic. Ltd. Şti."den alınmasına, 28.03.2019 tarihinde oy birliği ile kesin olarak karar verildi.