Yargıtay 11. Hukuk Dairesi 2016/5055 Esas 2017/3777 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :TİCARET MAHKEMESİ

Taraflar arasında görülen davada ... 4. Asliye Ticaret Mahkemesi"nce verilen 25/11/2014 gün ve 2014/770 - 2014/362 sayılı kararı düzeltilerek onayan Daire"nin 09/02/2016 gün ve 2015/3234 - 2016/1190 sayılı kararı aleyhinde davalı vekili tarafından karar düzeltilmesi isteğinde bulunulmuş ve karar düzeltme dilekçesinin süresi içinde verildiği de anlaşılmış olmakla, dosya için düzenlenen rapor dinlenildikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra gereği konuşulup düşünüldü:
Davacı vekili, müvekkilinin davalının külli halefi olduğu ... Bankası"nın ... Şubesi"nde 23.03.2001 tarihinde O/N olarak 164.981 TL miktarlı hesap açtığını, bankanın tasfiye edildiği 07.12.2001 tarihine kadar hesabın 231.647,17 TL olması gerekirken bankaya müracaatında hesapta hiç para bulunmadığının bildirildiğini, usulsüzlüğün banka yetkilisi ... tarafından gerçekleştirildiğini, davalı bankanın adam çalıştıran sıfatı ile sorumlu olduğunu ileri sürerek, 231.647,17 TL"nin 07.11.2001 tarihinden itibaren reeskont faizinden yüksek olması halinde en yüksek vadeli mevduat faizi, aksi takdirde %70 oranında reeskont faizi ile birlikte davalıdan tahsilini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili, davanın reddini istemiştir.
Mahkemece, iddia, savunma, uyulan bozma ilamı ve tüm dosya kapsamına göre, davanın kısmen kabulüne dair verilen kararın davalı vekilince temyizi üzerine karar Dairemizce harç yönünden düzeltilerek onanmıştır.
Davalı vekili, bu kez karar düzeltme isteminde bulunmuştur.
Yargıtay ilamında benimsenen gerektirici sebeplere göre, davalı vekilinin HUMK 440. maddesinde sayılan hallerden hiçbirini ihtiva etmeyen karar düzeltme isteğinin reddi gerekir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı, davalı vekilinin karar düzeltme isteğinin HUMK 442. maddesi gereğince REDDİNE, davalıdan harç ve ceza alınmasına yer olmadığına, 15/06/2017 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.