MAHKEMESİ :Asliye Hukuk (İş) Mahkemesi
...

Davacı vekili dava dilekçesinde; müvekkilinin davalıya ait işyerinde 1998-2003 yılları arasında Temmuz ve Ağustos ayları dışında sürekli; 2003 yılından 2011 yılı Temmuz ayına kadar olan dönemde ise aralıksız çalıştığını, yıllık izin ücretlerini aldığına dair belgeleri imzalamak zorunda kaldığını, resmi tatillerde hiç izin kullanmadığını, dini bayramlarda ise en fazla 3 gün izin kullandığını, 08:00-18:00 saatleri arası çalışması gerekirken gece geç saatlere kadar çalışmak zorunda kaldığını, sezon döneminde 6 ay boyunca hiç hafta sonu izni kullanmadığını, başka bir birimde görevlendirilmesi üzerine iş sözleşmesini haklı nedenle feshettiğini ileri sürerek bir kısım işçilik alacaklarının tahsiline karar verilmesini talep etmiştir.
Davalı vekili cevap dilekçesinde; davacının mevsimlik işçi olduğunu, Eylül ayında işe girişinin yapılıp kuru incirin işlenmesinin tamamlandığı dönemde işten çıkışının yapıldığını, davacının işi kendisinin bıraktığını, kıdem ve ihbar tazminatı taleplerinin yerinde olmadığını, alacağının bulunmadığını savunarak, davanın reddini talep etmiştir.
Mahkemece, toplanan deliller ve bilirkişi raporuna dayanılarak, davanın kısmen kabulüne dair verilen karar, davalı vekilinin temyizi üzerine Yargıtay (Kapatılan) 22. Hukuk Dairesinin 23.06.2015 tarihli ve 2014/12303 esas, 2015/21781 karar sayılı kararı ile; hükme esas alınan bilirkişi raporunda fazla mesai konusunda hesap yapılırken davacı ile menfaat birlikteliği olan ve varsayıma dayalı tanık anlatımlarının dikkate alındığı, davacı tarafın tanıklarının sezonda iş yoğun olduğu zamanlarda fazla çalışma yaptıklarını belirttiğini ancak varsayıma dayalı kesin nitelikte olmayan tanık anlatımlarına itibar edilemeyeceğini, davacının sezon döneminde sürekli mesai sonrası ilave 4,5 saat daha çalıştığının kabul edilmesinin hatalı olduğu ayrıca yargılama giderleri ile ilgili temyize konu olabilecek bir hususun tavzih yoluyla değiştirilemeyeceği gerekçeleriyle bozulmuştur.
Mahkemenin 02.02.2016 tarihli kararıyla, bozma kararına karşı direnilmesine karar verilmiştir.
Direnme kararı, davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Yargıtay Hukuk Genel Kurulu’nun 09.02.2021 tarihli kararıyla, Mahkemenin direnme kararının yerinde olduğu kabul edilerek, bozma ilamında açıklanan bozma nedenine göre davalının diğer temyiz itirazlarının incelenmesi için dosyanın Dairemize gönderilmesine karar verilmiştir.
Yargıtay Hukuk Genel Kurulu’nun 09.02.2021 tarihli kararıyla, dava dosyasının Dairemize gönderilmesi üzerine, Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuni gerektirici sebeplere ve özellikle delillerin takdirinde bir isabetsizlik görülmemesine göre, yerinde bulunmayan bütün temyiz itirazlarının reddi ile usul ve kanuna uygun olan hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı temyiz giderinin temyiz edene yükletilmesine, 14/04/2021 gününde oybirliği ile karar verildi.