Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : 2863 sayılı Kanuna aykırılık
Hüküm : 2863 sayılı Kanunun 65/1, TCK’nın 62, 52/2-4, 51/1-3-6-7-8, 53. maddeleri gereğince mahkumiyet

2863 sayılı Kanuna aykırılık suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık müdafi tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Ankara Kültür ve Tabiat Varlıklarını Koruma Bölge Kurulunun 21.10.2010 tarih, 5479 sayılı kararıyla korunması gerekli taşınmaz kültür varlığı olarak tescilli
Alaca Mescidi"nin bitişiğinde bulunan ve tapuda sanık adına kayıtlı taşınmazda yer alan tescilsiz ahşap binanın yıkılarak yerine yeni bina yapmak isteyen sanık tarafından Çankırı Belediyesine başvurulduğu, Çankırı Belediyesinin 26.11.2010 tarihli yazısında, sanığa ait taşınmazın, tescilli Alaca Mescidi bitişiğinde olması nedeni ile ilgili Koruma Bölge Kuruluna başvurulması gerektiğinin belirtildiği, bunun üzerine sanık ... tarafından 07.02.2011 ve 17.03.2011 tarihlerinde Ankara Kültür ve Tabiat Varlıklarını Koruma Bölge Kuruluna yazılı başvuruda bulunulduğu, bu başvurular üzerine, ilgili Koruma Bölge Kurulu görevlilerince yerinde incelemelerin yapıldığı ve ilgili Koruma Bölge Kurulu"nun 18.11.2011 tarih, 193 sayılı kararıyla, tescilli yapının bitişiğinde olması nedeni ile sanığa ait tescilsiz binanın yıkımının Müze Müdürlüğü görevlilerinin nezaretinde yapılabileceğinin kararlaştırıldığı, ancak bu karara rağmen sanık tarafından Müze Müdürlüğüne haber verilmeden binanın yıkımının yapıldığı, yerinde inceleme yapan Çankırı Müze Müdürlüğü görevlilerince düzenlenen 12.07.2013 tarihli rapor ile Ankara Kültür ve Tabiat Varlıklarını Koruma Bölge Kurulu görevlilerince düzenlenmiş 20.08.2013 tarihli raporda, Müze Müdürlüğü görevlilerinin katılımı sağlanmadan yapılan yıkım nedeni ile tescilli Alaca Mescidi"ne yaslı kısımlardaki izlerin açığa çıktığının ve mescidin son cemaat yerinin batı cephesinde çatlaklar oluştuğunun tespit edildiği, bunun üzerine ilgili Koruma Bölge Kurulu"nun 21.08.2013 tarih, 896 sayılı kararıyla, Müze denetimi olmaksızın yıkımın gerçekleştirilmesi ve bu nedenle tescilli Alaca Mescidi"nin zarar görmesi nedenleriyle sorumlular hakkında suç duyurusunda bulunulmasına karar verildiği, davaya konu binasını Müze görevlilerine haber vermeden yıkan sanık ... hakkında soruşturmaya başlandığı ve 2863 sayılı Kanuna aykırılık suçundan davanın açıldığı, her ne kadar sanık aşamalardaki savunmalarında, tescilli yapıya zarar verme kastının olmadığını beyan etmiş ise de; tescilli yapı ile bitişik olan binanın yıkımı esnasında, tescilli yapının da zarar görebileceğinin sanık tarafından öngörülebildiği, zira ilgili Koruma Bölge Kurulu"nca da yıkım izninin, yıkımın Müze görevlilerinin denetiminde yapılması şartına bağlandığı ve bu karardan sanığın haberinin olmasına rağmen yıkım öncesi Müze görevlilerine haber verilmediği, tüm bu nedenlerle sanığın suç kastıyla hareket etmediği yönündeki savunmasının yerinde olmadığı, bozma sonrası aşamada davaya konu tescilli yapıda üniversitenin sanat tarihi bölümünde görevli öğretim üyesinin ve inşaat bilirkişisinin yer aldığı tarafsız bilirkişi heyeti marifetiyle keşif yapıldığı, keşif sonrası düzenlenen bilirkişi raporlarında Alaca Mescidi"nin batı cephesi duvarında meydana gelen hasarların bitişiğindeki sanığa ait binanın denetimsiz olarak yıkılmasından kaynaklandığının tereddütsüz bir şekilde tespit edidiği olayda,
Bozma ilamına uyularak yapılan yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre sanık müdafiinin savunma haklarının kısıtlandığına, suç kastının ve illiyet bağının bulunmadığına ilişkin yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
1- TCK"nın 52/4. maddesi gereğince ödenmeyen adli para cezasının hapse çevrileceğinin ihtar edilmesi ile yetinilmesi yerine, infazı kısıtlar şekilde ödenmeyen adli para cezasının kamuya yararlı bir işte çalışma şeklinde infaz edilmesine karar verilmesi
2- Uzun süreli hapis cezası ertelenen sanık hakkında, TCK"nın 53/3. maddesi uyarınca aynı maddenin birinci fıkrasının "c" bendindeki hak yoksunluklarının kendi altsoyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısında uygulanamayacağının gözetilmemesi,
Kanuna aykırı olup, sanık müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün bu nedenlerden dolayı 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi gereğince BOZULMASINA; ancak, yeniden yargılamayı gerektirmeyen bu hususların aynı Kanunun 322. maddesi uyarınca düzeltilmesi mümkün bulunduğundan; hüküm fıkrasının ( 1-d ) nolu bendinde yer alan “ve ödenmeyen adli para cezasının hapse çevrilerek, iki saat çalışması karşılığı bir gün olmak üzere kamuya yararlı bir işte çalıştırılmasına karar verileceğinin sanığa ihtarına” ibaresinin hükümden çıkarılarak yerine, “TCK’nın 52/4. maddesi gereğince ödenmeyen adli para cezasının hapis cezasına çevrileceğinin ihtaratına” ibaresinin yazılması, hükmün hak yoksunluklarının uygulanmasına ilişkin (1-e) bendindeki “53/3. maddesi uyarınca hükümlünün koşullu salıverilmesi halinde kendi altsoyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından koşullu salıverilme tarihine kadar” ibaresinin çıkarılarak yerine “uzun süreli hapis cezası ertelenen sanık hakkında 5237 sayılı TCK"nın 53/3. madde ve fıkrası uyarınca, kendi alt soyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkilerine ilişkin hak yoksunluğunun uygulanmamasına” ibaresinin yazılması ve hükümdeki diğer hususların aynen bırakılması suretiyle, sair yönleri usul ve Kanuna uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 26.12.2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.