MAHKEMESİ : Asliye Hukuk Mahkemesi


Taraflar arasındaki tazminat davasının yapılan yargılaması sonunda; kararda yazılı nedenlerden dolayı davanın reddine dair verilen hükmün süresi içinde davacılar vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği düşünüldü:

-K A R A R-

Davacılar vekili; davacıların müşterek murisleri ..."ın 15/08/2014 tarihinde vefat ettiğini, murisin dava dışı ... Şubesinden kredi kullandığını ve söz konusu kredinin davalı şirket tarafından "garantör hayat sigortası poliçesi" ile vefat halinde teminat altına alındığını belirterek davanın kabulü ile davalı sigorta şirketinin temerrüt tarihinden itibaren uygulanacak ticari reeskont faizi ile birlikte sigorta vefat teminatı olan 100.000,00 TL"nin davalıdan alınarak davacılara verilmesine karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili; poliçede ... Şubesinin dain-i mürtehin kaydı bulunduğunu, anılan tazminata ilişkin hak sahibi bankanın muvafakati olmaksızın sigortalı varislerinin doğrudan doğruya poliçeden doğan hakları talep etme hakkının bulunmadığını, murisin sigortalanmadan önce teşhis edilen rahatsızlıklarını beyan etmediğini, sigortalının ölüm belgesinin incelenmesinde "hipertansiyon" ve diğer bazı rahatsızlıkların sigortalının ölümüne sebebiyet verdiğinin tespit edildiğini belirterek davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece, iddia, savunma, toplanan delillere göre; sigortalı murisin, akit yapıldığı esnada kendisinde var olan ve Adli Tıp Kurumu raporunda ölüme etkisi olabileceği bildirilen rahatsızlıklarını davalı şirkete bildirmeden sigorta poliçesi imzalanmış olduğundan, murisin davalı sigortaya doğru beyanda bulunmadığı anlaşıldığından davalı sigorta şirketinin tazminat ödeme yükümlülüğü olmadığı kanaatine varılarak davanın reddine karar verilmiş; hüküm, davacılar vekili tarafından temyiz edilmiştir.
1-Dosyadaki yazılara toplanan delillere hükmün dayandığı gerektirici sebeplere göre davacılar vekilinin aşağıda yazılı bendin kapsamı dışında kalan diğer temyiz itirazlarının reddine karar vermek gerekmiştir.
2-Dava; hayat sigortasından kaynaklanan alacak istemine ilişkindir.
28.11.2013 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanan ve 28.05.2014 tarihinde yürürlüğe giren 6502 sayılı Tüketicinin Korunması Hakkında Kanun"un (TKHK) 2. maddesinde kanunun kapsamı “bu Kanun, her türlü tüketici işlemi ile tüketiciye yönelik uygulamaları kapsar” şeklinde açıklanmıştır. Kanun"un “tanımlar” başlıklı 3. maddesinde ise tüketici işlemi, “Mal veya hizmet piyasalarında kamu tüzel kişileri de dâhil olmak üzere ticari veya mesleki amaçlarla hareket eden veya onun adına ya da hesabına hareket eden gerçek veya tüzel kişiler ile tüketiciler arasında kurulan, eser, taşıma, simsarlık, sigorta, vekâlet, bankacılık ve benzeri sözleşmeler de dâhil olmak üzere her türlü sözleşme ve hukuki işlemi ifade eder” biçiminde tanımlanmıştır.
6502 sayılı TKHK"nın 73. maddesi uyarınca tüketici işlemleri ile tüketiciye yönelik uygulamalardan doğacak uyuşmazlıklara ilişkin davalarda tüketici mahkemesi görevli kılınmıştır.
Taraflar arasında akdi bir ilişki olup davalının sorumluluğunun kaynağı davacıların murisi ile yapılan hayat sigorta sözleşmesine aykırılıktır.
Davalılar ile davacılar arasındaki ilişki 6502 sayılı Kanunu"nun 3/1. maddesi kapsamında kalan tüketici işlemlerinden kaynaklanmaktadır. Bu nedenle 15.12.2014 tarihinde davacıların açtığı tazminat davasında Tüketici Mahkemesi"nin görevli olması ve Bucak ilçesinde müstakil tüketici mahkemesi bulunmaması nedeniyle davaya tüketici mahkemesi sıfatıyla bakılması ve 6502 Sayılı Tüketici"nin Korunması Hakkında Kanun"un 73/2.maddesi gereğince davacılar
harçtan muaf olduğundan davacıların yatırdığı peşin harcın iadesine karar verilmesi gerekirken davacıların harçtan sorumlu tutulması doğru görülmemiştir.
Ne var ki, bu yanlışlığın giderilmesi yeniden yargılama yapılmasını gerektirir nitelikte görülmediğinden, 6100 Sayılı HMK"nin geçiçi 3/2. maddesi delaletiyle 1086 sayılı HUMK"nin 438/7. maddesi uyarınca hükmün düzeltilerek onanması gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda (1) nolu bentlerde açıklanan nedenlerle, davacılar vekilinin diğer temyiz itirazlarının reddine (2) nolu bentte açıklanan nedenlerle hükmün 2.bendinin hükümden çıkartılmasına ve yerine “Davacılardan harç alınmasına yer olmadığına ve peşin alınan 1.707,75 TL"nin karar kesinleştiğinde ve talep halinde davacılara iadesine,” ibaresinin yazılmasına hükmün bu şekli ile DÜZELTİLEREK ONANMASINA, peşin alınan harcın istek halinde temyiz eden davacılara geri verilmesine 31.10.2018 gününde oybirliğiyle karar verildi.