MAHKEMESİ :İş Mahkemesi

DAVA TÜRÜ : ALACAK

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmekle, temyiz talebinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili, davacının 10.06.1999-30.01.2009 tarihleri arasında çalıştığını, iş akdinin haklı bir neden olmadan feshedildiğini belirterek, kıdem ve ihbar tazminatı ile birtakım işçilik alacaklarının davalıdan tahsilini talep etmiştir.
Davalı Cevabının Özeti:
Davalı vekili, davacının 10.06.1999 tarihinde çalışmaya başladığını ancak 11.01.2007 tarihinde kendi isteğiyle işten ayrıldığını ve hiçbir alacağının kalmadığına dair ibraname verdiğini, daha sonra 10.04.2007 tarihinde tekrar çalışmaya başladığını, 30.01.2009 tarihinde tüm hakları ödenerek iş akdinin feshedildiğini belirterek davanın reddini savunmuştur.
Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Temyiz başvurusu :
Kararı davalı vekili temyiz etmiştir.
Gerekçe:
Somut uyuşmazlıkta davacı 10.06.1999-30.01.2009 tarihleri arasında kesintisiz çalıştığını beyan etmiş olmasına rağmen SGK kayıtlarına göre davacının 10.06.1999-10.01.2007 ve 10.04.2007-30.01.2009 tarihleri arasında iki dönem çalışmasının olduğu görülmektedir. Diğer yandan davalı tarafından dosyaya sunulan 11.01.2007 tarihli ve imzalı belgede davacının 10.01.2007 tarihinde kendi isteğiyle işyerinden ayrıldığına ilişkin beyanı bulunmaktadır. Mahkemece 11.01.2007 tarihli bu belgenin değerlendirilmediği görülmektedir. Mahkemece, bu belgenin davacıya gösterilerek belgeye karşı beyanının alınıp değerlendirme yapılarak sonucuna göre karar verilmesi gerekirken eksik inceleme ile karar verilmesi hatalı olup bozma nedenidir.
Diğer yandan taraflar arasında ara dinlenme süresine ilişkin uyuşmazlık bulunmaktadır.
Ara dinlenme 4857 sayılı İş Kanunu"nun 68. maddesinde düzenlenmiştir. Anılan hükümde ara dinlenme süresi, günlük çalışma süresine göre kademeli bir şekilde belirlenmiştir. Buna göre dört saat veya daha kısa süreli günlük çalışmalarda ara dinlenmesi en az onbeş dakika, dört saatten fazla ve yedibuçuk saatten az çalışmalar için en az yarım saat ve günlük yedibuçuk saati aşan çalışmalar bakımından ise en az bir saat ara dinlenmesi verilmelidir. Uygulamada yedibuçuk saatlik çalışma süresinin çok fazla aşıldığı günlük çalışma sürelerine de rastlanılmaktadır. 4857 sayılı Kanun"un 63. maddesi hükmüne göre, günlük çalışma süresi onbir saati aşamayacağından, 68. maddenin belirlediği yedibuçuk saati aşan çalışmalar yönünden en az bir saatlik ara dinlenmesi süresinin, günlük en çok onbir saate kadar olan çalışmalarla ilgili olduğu kabul edilmelidir. Başka bir anlatımla günde onbir saate kadar olan (onbir saat dahil) çalışmalar için ara dinlenmesi en az bir saat, onbir saatten fazla çalışmalarda ise en az birbuçuk saat olarak verilmelidir.
Dosyada, hükme esas alınan bilirkişi raporunda, fazla mesai alacağına ilişkin hesaplamada davacının 6 gün 08.00-18.30 saatleri arasında çalıştığı esas alınarak ara dinlenme süresi düşülmeden haftada 18 saat fazla mesai yapıldığı kabul edilmiştir. Mahkemece yasal ara dinlenme süresi dikkate alınarak yapılan hesaba göre yeniden hüküm kurulması gerekmektedir.
Kararın bu nedenlerle bozulması gerekmiştir.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı sebepten BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 25/06/2018 gününde oybirliğiyle karar verildi.