Yargıtay 2. Hukuk Dairesi 2020/6611 Esas 2021/550 Karar Sayılı İlamı

2. Hukuk Dairesi
Esas No: 2020/6611
Karar No: 2021/550

Yargıtay 2. Hukuk Dairesi 2020/6611 Esas 2021/550 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 28. Hukuk Dairesi tarafından verilen bir boşanma davası kararında, ilk derece mahkemesinin davalı erkeğin kusurlu bir davranışı kanıtlanamadığı gerekçesiyle davanın reddine karar verdiği belirtilmektedir. Ancak kadının istinaf kanun yoluna başvurması üzerine davalı erkeğin boşanmaya neden olan olaylarda tam kusurlu bulunduğu ve davanın kabul edildiği ifade edilmektedir. Ancak tarafların ortak çocukları Beril Rana'nın doğumu sonrası davalı erkeğe yüklenen kusurların affedildiği ya da hoşgörüyle karşılandığı anlaşılmaktadır. Bu nedenle, davalı erkeğin kusurlu bir davranışı kanıtlanamadığından, davanın kabul edilmesi doğru değildir ve karar bozulmuştur.
Kanun maddeleri:
- Türk Medeni Kanunu'nun 166. maddesi, kusurun varlığıyla ilgili hükümler içermektedir.
- Türk Medeni Kanunu'nun 174. maddesi, boşanma nedenleri arasında kusurlu davranışları saymaktadır.
- Türk Medeni Kanunu'nun 175. maddesi, her iki tarafa da kusur yükleyen durumlarda, mahkemenin takdir yetkisi olduğunu belirtmektedir.

2. Hukuk Dairesi 2020/6611 E. , 2021/550 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ : Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 28. Hukuk Dairesi
DAVA TÜRÜ : Boşanma

Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda bölge adliye mahkemesi hukuk dairesince verilen, yukarıda tarihi ve numarası gösterilen hüküm davalı erkek tarafından temyiz edilmekle, evrak okunup gereği görüşülüp düşünüldü:
İlk derece mahkemesince davalı erkeğin boşanmayı gerektiren kusurlu bir davranışı kanıtlanamadığından davanın reddine karar verilmiştir. Davacı kadının istinaf kanun yoluna başvurması üzerine, bölge adliye mahkemesince davalı erkeğin boşanmaya neden olan olaylarda tam kusurlu bulunması nedeniyle davanın kabulü ile tarafların boşanmalarına karar verilmiş ise de; davalı erkeğe kusur olarak yüklenen vakıalardan sonra taraflar biraraya gelmiş ve 06.08.2020 tarihinde ortak çocukları Beril Rana doğmuştur. Bu nedenle davalı erkeğe yüklenen kusurların affedildiği en azından hoşgörü ile karşılandığı ve erkeğe kusur olarak yüklenemeyeceği anlaşılmaktadır. Gerçekleşen bu durum karşısında, davalı erkeğin boşanmayı gerektiren kusurlu bir davranışı kanıtlanamadığından davanın reddi gerekirken, yazılı şekilde davanın kabulüne karar verilmesi doğru olmamış ve bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ:Temyiz edilen hükmün yukarıda gösterilen sebeple BOZULMASINA, temyiz peşin harcının istek halinde yatırana geri verilmesine, dosyanın ilgili bölge adliye mahkemesi hukuk dairesine gönderilmesine oybirliğiyle karar verildi. 25.01.2021 (Pzt.)