MAHKEMESİ :İŞ MAHKEMESİ
DAVA :Davacı, kıdem tazminatı, ihbar tazminatı, fazla çalışma, yıllık izin ücreti, bayram ve genel tatil çalışma ücreti, ücret ile prim alacaklarının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Yerel mahkeme, isteği kısmen hüküm altına almıştır.
Hüküm süresi içinde davalı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
A) Davacı isteminin özeti:
Davacı vekili, davacının iş aktinin davalı tarafından feshedildiğini ileri sürerek kıdem tazminatı, ihbar tazminatı, ücret, yıllık izin ücreti, fazla mesai ücreti, genel tatil ücreti ve prim alacaklarını istemiştir.
B)Davalı cevabının özeti:
Davalı vekili, iddia ve taleplerin yersiz olduğunu savunarak davanın reddini istemiştir.
C)Yerel Mahkeme kararının özeti:
Mahkemece, toplanan delillere ve bilirkişi raporuna göre, sübut bulduğu gerekçesi ile prim haricindeki taleplerin kabulüne karar verilmiştir.
D)Temyiz:
Karar süresi içinde davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
E)Gerekçe:
1- Dosyadaki yazılara, toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre davalının aşağıdaki bentlerin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2- Somut olayda, her iki davacı şahidinin de davalı ile aralarında dava olduğu kendi beyanlarından sabittir. Davacı şahitlerinden birinin beyanlarında fazla mesai süresinin hesabına esas olabilecek bilgiler de bulunmamaktadır. Bu durumda, davalı ile kendisinin de davası bulunan sadece bir davacı şahidinin beyanlarına göre fazla mesai süresinin hesaplanması yerinde değildir.
Açıklanan nedenlerle, davalı şahidi...’ın “Sabah saat 08:30’da iş başı yaparız, bölgeye saat 11:00’de çıkarız, akşam saat 18:30’a kadar çalışırız, 18:30’dan sonra çalışma yoktur, cumartesi günleri saat 09:00’da başlarız saat 13:00’e kadar çalışırız.” şeklindeki beyanına göre davacının, hafta içi 5 gün 8:30-18:30 saatleri arasında 1 saat ara dinlenmesi ile, cumartesi günleri de 09:00-13:00 saatleri arasında, 15 dakika ara dinlenmesi ile çalıştığı, bu hesaplamaya göre haftada 3 saat 45 dakika fazla mesaisi var ise de küsüratların Yönetmelik’e göre işçi lehine tamamlanması gerektiğinden neticeten haftada 4 saat fazla mesai yaptığı kabul edilerek sonuca gidilmelidir.
Ancak davacının son ücreti Mahkemece aylık brüt 2040 TL. kabul edilmiş olup, bu ücret aynı tarihteki asgari brüt ücretin yaklaşık 2,4 katı olduğundan, iş aktinin yıllık 270 saate kadar olan fazla mesainin ücrete dahil olması yönündeki hükmünün uygulanmasına engel bir durum yoktur. Yıllık 270 saat bir hafta için yaklaşık 5,25 saate karşılık gelmektedir. Davacının sübut bulan haftalık fazla mesaisi 4 saat olup, haftalık 5,25 saatlik fazla mesainin altında kaldığından, fazla mesai ücreti talebinin reddi gerekirken kabulü hatalıdır.
3-Genel tatil çalışması açısından davacı sadece şahit deliline dayanmış olup, her iki davacı şahidinin de davalı ile davaları vardır. Bu durumda genel tatil çalışmasının ispat edilemediğinin kabulü ile reddi yerine kabulü hatalıdır.
4- Yıllık izin ücretinin net miktarının hesaplanmasında gelir vergisi ve damga vergisi yanında sigorta primi ve işsizlik priminin de düşülmesi gerektiğinin düşünülmemesi hatalıdır.
SONUÇ:
Temyiz edilen kararın yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 20.01.2015 gününde oybirliğiyle karar verildi.