MAHKEMESİ :ASLİYE HUKUK MAHKEMESİ

Taraflar arasında görülen davada ... 2. Asliye Hukuk Mahkemesi’nce verilen 06/10/2015 tarih ve 2015/399-2015/563 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi davalı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı, davalı bankadan kullandığı krediler nedeniyle kendisinden 2,598,76 TL masraf kesildiğini, davalıya tahsil edilen masrafın iadesi için başvurduğunu ancak ödeme yapılmadığını ileri sürerek 2,598,76 TL masrafın iadesini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili, davacıdan 2.598,76 TL masrafın tarımsal kredi nedeniyle kesildiğini ve alınan ücretlerin yasalara uygun olduğunu, davalının hizmet veren bir kuruluş olarak ücret isteme hakkının bulunduğunu savunarak davanın reddine karar verilmesini talep etmiştir.
Mahkemece, tüm dosya kapsamına göre, davacının davalı bankadan 17/03/2005 tarihinde kullandığı kredi nedeniyle 105,00 TL, 11/07/2006 tarihli 15.000,00 TL bedelli kredi nedeniyle 157,50 TL, 29/02/2008 tarihli 21.000,00 TL bedelli kredi nedeniyle 661,50 TL, 06/05/2009 tarihli 27.000,00 TL bedelli kredi nedeniyle 850,50 TL, 31/12/2010 tarihinde kullanılan 900,00 TL bedelli kredi nedeniyle 189,00 TL ve yine 31/12/2010 tarihinde kullanılan 2.250,00 TL bedelli kredi nedeniyle 47,25 TL komisyon adı altında kesinti yapıldığı, yapılan kesintiler toplamının 2.598,75 TL olduğu, sunulan kredi sözleşmesinin önceden hazırlanmış tip sözleşme ve sözleşme hükümlerinin genel işlem koşulu niteliğinde olduğu, alınan ücretlere ilişkin bir hükmün de bulunmadığı, ne kadar ücret alınacağı belirlenmeden davacının sözleşmeyi imzaladığı, davacının iade talebinin haklı ve yerinde olduğu gerekçesiyle davanın kabulü ile 2.598,75 TL"nin davalıdan alınarak davacı tarafa verilmesine karar verilmiştir.
Kararı, davalı vekili temyiz etmiştir.
Dava dosyası içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde dayanılan delillerin tartışılıp, değerlendirilmesinde usul ve yasaya aykırı bir yön bulunmamasına ve sözleşme tarihi itibariyle 6098 sayılı TBK’nın uygulama yeri bulunmaması nedeniyle genel işlem koşuluna ilişkin gerekçe yerinde değil ise de, masrafın bir hizmet karşılığına ilişkin olması gerektiğine ilişkin mahkemenin diğer gerekçesinin yerinde olmasına göre, davalı vekilinin tüm temyiz itirazları yerinde değildir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle davalı vekilinin tüm temyiz itirazlarının reddiyle usul ve yasaya uygun bulunan hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı bakiye 148,32 TL temyiz ilam harcının temyiz edenden alınmasına, 14/06/2017 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.