Yukarıda tarih ve numarası yazılı mahkeme kararının müddeti içinde temyizen tetkiki borçlu tarafından istenmesi üzerine bu işle ilgili dosya mahallinden daireye gönderilmiş olmakla okundu ve gereği görüşülüp düşünüldü :
1) Satış talebi ve kıymet takdiri işlemlerine ilişkin şikayetlere yönelik temyiz itirazlarının incelenmesinde;
İcra mahkemesi kararlarından hangilerinin temyiz olunabileceği özel hükümlerle ve genel olarak da İİK.nun 363. maddesinde birer birer açıklanıp gösterilmiştir. Bunların dışında kalan mahkeme kararları kesindir. Yargıtay’ca incelenmesi istenen karar bu maddelerle tespit edilen kararlar arasına girmeyip kesin nitelikte bulunduğundan temyiz dilekçesinin (REDDİNE);
2) Borçlunun diğer şikayetlerine ilişkin temyiz incelemesinde;
Sair temyiz itirazları yerinde değil ise de;
Antalya 4.İcra Hukuk Mahkemesi"nin 2010/152 E, - 6111 K. sayılı kararıyla: "borçluya çıkarılmış ödeme emrinin iptaline, takipte ıttıla tarihinin Tebligat Kanunu 32.maddesi uyarınca, 08.02.2010 olarak tespitine" karar verilmiş olup, bu karar kesinleşmiştir. Bu tarihten sonra 28.05.2010 tarihinde alacaklı vekili tapu kayıtları üzerine yeniden, geçmişe yönelik olarak 15.02.2010 tarihi itibarıyla geçerli olmak üzere haciz konulmuştur. Her haciz konulduğu tarih itibarı ile hüküm ifade eder, geçmişe etkili biçimde haciz konulamaz.
O halde mahkemece şikayetin kısmen kabulü ile haciz tarihinin 15.02.2010 değil, haciz yazısının yazıldığı tarih olan 28.05.2010 tarihi olarak düzeltilmesine karar verilmesi gerekirken yazılı gerekçelerle istemin tümüyle reddine karar verilmesi isabetsizdir.
SONUÇ  : Borçlunun temyiz itirazlarının kısmen kabulü ile mahkeme kararının yukarıda (2) no"lu bentte yazılı nedenlerle İİK 366 ve HUMK’nun 428. maddeleri uyarınca (BOZULMASINA), 07.07.2011 gününde oybirliğiyle karar verildi.