MAHKEMESİ :İŞ MAHKEMESİ
DAVA :Davacı, kıdem tazminatı, ihbar tazminatı, yıllık izin ücreti, fazla mesai ücreti, ücret ile milli bayram ücreti alacaklarının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Yerel mahkeme, isteği kısmen hüküm altına almıştır.
Hüküm süresi içinde davalı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

A) Davacı isteminin özeti:
Davacı vekili, davacının iş aktinin davalıca haksız feshedildiğini ileri sürerek kıdem tazminatı, ihbar tazminatı, ücret, yıllık izin ücreti, fazla mesai ücreti ve genel tatil ücreti alacaklarını istemiştir.
B)Davalı cevabının özeti:
Davalı vekili, davaya cevap vermemiş, bilirkişi raporuna ve ıslaha itiraz dilekçesinde taleplerin zamanaşımına uğradığını, iddiaların yersiz olduğunu savunarak davanın reddini istemiştir.
C)Yerel Mahkeme kararının özeti:
Mahkemece, toplanan delillere ve bilirkişi raporuna göre, sübut bulduğu gerekçesi ile davanın kabulüne karar verilmiştir.
D)Temyiz:
Karar süresi içinde davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
E)Gerekçe:
1- Dosyadaki yazılara, toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre davalının aşağıdaki bentlerin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2- Somut olayda, yıllık izin ücretinin yemek sosyal hakkı dahil edilerek bulunan giydirilmiş brüt ücret üzerinden hesaplanması yanlıştır. Yıllık izin ücreti, hiçbir sosyal hakkın dahil edilmediği çıplak brüt ücret üzerinden hesaplanmalıdır.
3-Yıllık izin ücreti açısından, 2007 yılı Temmuz ayı bordro icmalinde 16 gün yıllık izin kullanımı ve davacıya atfen imza vardır. Bu 16 günün 2 gününün hafta tatili olduğu gözetildiğinde davacının 14 gün yıllık izin kullanmış olma ihtimali bulunmaktadır. Bu belge taraflardan sorularak yıllık izin ücreti hesabında gözetilip gözetilmeyeceğinin irdelenmemesi hatalıdır.
4- Ücret alacağı açısından, 2009 yılı Aralık ayında davacının 21 gün çalışması olmasına rağmen bu ayın da 30 gün üzerinden hesaplanması hatalıdır.
5-Fazla mesai süresinin hesaplanmasında, 12 saatlik çalışmadan 1,5 saat ara dinlenmesi düşülmesi gerekirken 1 saat ara dinlenmesi düşülmesi hatalıdır.
6- Fazla mesai ücretinin ve genel tatil ücretinin net miktarlarının hesaplanmasında gelir vergisi ve damga vergisi yanında sigorta priminin ve işsizlik priminin de düşülmesi gerektiğinin düşünülmemesi hatalıdır.
7-Hükmolunan alacaklara yürütülecek faiz başlangıcı açısından, kararda ıslah tarihinin ve fesih tarihinin belirtilmemesinin, ayrıca, dava tarihi 26/08/2010 olmasına rağmen dava tarihinin 26/06/2013 olarak belirtilmesinin, hükümde HMK 297/2 maddesine aykırı olarak faiz başlangıç tarihlerinin açıkça yer almamasının infazda tereddüt yaratacağının düşünülmemesi hatalıdır.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı sebepten BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 20/01/2015 gününde oybirliğiyle karar verildi.