Mühür Bozma - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2020/5885 Esas 2021/1164 Karar Sayılı İlamı

11. Ceza Dairesi
Esas No: 2020/5885
Karar No: 2021/1164
Karar Tarihi: 08.02.2021

Mühür Bozma - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2020/5885 Esas 2021/1164 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi tarafından verilen bir kararda, sanığın mühür bozma suçundan mahkumiyetine karar verilmiştir. Ancak, daha önce verilen açıklanmasının geri bırakılması kararı nedeniyle dava zamanaşımının durdurulmadığı tespit edilmiştir. Sanığa yüklenen suçun yargılanmasındaki dava zamanaşımı, suç tarihinde yürürlükte olan 765 sayılı TCK'nun 102/4 ve 104/2. maddelerinde öngörülen süreler ile sınırlıdır ve bu sürenin hüküm tarihine kadar gerçekleştiği anlaşılmıştır. Bu nedenle, sair yönleri incelenmeyen hükmün 5320 sayılı Kanun'un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK'nin 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA karar verilmiştir. Ancak, yeniden yargılama yapılmasını gerektirmeyen bu hususta aynı Kanun'un 322. maddesinde öngörülen yetkiye dayanılarak karar verilmesi mümkün olduğundan, sanık hakkında açılan kamu davasının gerçekleşen dava zamanaşımı nedeniyle 5271 sayılı CMK'nin 223/8. maddesi uyarınca DÜŞMESİNE karar verilmiştir.
Kanun Maddeleri:
- 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 7. Maddesi
- 5252 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanunun 9. Maddesi
- 765 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 102/4. ve 104/2. Maddeleri
- 5320 sayılı Kanun'un 8/1. Maddesi
- 1412 sayılı CMUK'un 321. Maddesi
- 5271 sayılı CMK'nin 223/8. Maddesi

11. Ceza Dairesi 2020/5885 E. , 2021/1164 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Mühür Bozma
HÜKÜM : Mahkumiyet

Sanık hakkında verilen hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararının kesinleştiği 18.02.2010 tarihinden, hükmün açıklanmasına sebep olan ikinci suçun işlendiği 03.02.2015 tarihine kadar dava zamanaşımının durduğu gözetilerek yapılan incelemede;
5237 sayılı Türk Ceza Kanununun 7 ve 5252 sayılı Türk Ceza Kanununun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanunun 9. maddeleri hükmü karşısında; sanığa yüklenen “mühür bozma” suçunun yasada gerektirdiği cezasının türü ve üst sınırı itibariyle tabi olduğu, suç tarihinde yürürlükte bulunan ve lehe olan 765 sayılı TCK’nun 102/4 ve 104/2. maddelerinde öngörülen dava zamanaşımının, 04.06.2003 tarihinden hüküm tarihine kadar gerçekleştiği anlaşılmış ve katılan vekilinin temyiz talepleri bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, sair yönleri incelenmeyen hükmün 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK’nin 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA; ancak yeniden yargılama yapılmasını gerektirmeyen bu hususta aynı Kanun"un 322. maddesinde öngörülen yetkiye dayanılarak karar verilmesi mümkün olduğundan, sanık hakkında açılan kamu davasının gerçekleşen dava zamanaşımı nedeniyle 5271 sayılı CMK"nin 223/8. maddesi uyarınca DÜŞMESİNE, 08.02.2021 tarihinde oy birliği ile karar verildi.