Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : 2911 sayılı Kanuna aykırılık
Hüküm : 2911 sayılı Kanunun 28/1, TCK"nın 62, 53, 51. maddeleri uyarınca mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Sair temyiz itirazlarının reddine; ancak,
1-Anayasanın 141, 5271 sayılı CMK"nın 34/1, 230. maddeleri ile 1412 sayılı CMUK"nın 308/7. maddeleri uyarınca, mahkeme kararlarının Yargıtay denetimine olanak verecek biçimde açık ve gerekçeli olması ve Yargıtayın bu işlevini yerine getirmesi için gerekçe bölümünde, mevcut delillerin tartışılması ve değerlendirilmesi, hükme esas alınan ve reddedilen delillerin açıkça gösterilmesi, ulaşılan kanaat ve delillerle sonuç arasında bağ kurulması gerektiği gözetilmeden gerekçesiz karar verilmesi,
2-Yargıtay Ceza Genel Kurulunun, Dairemizce de benimsenen 11.07.2014 tarih, 2013/9-386 Esas ve 2014/353 Karar sayılı kararına göre, sanıklara yüklenen 2911 sayılı Kanunun 28/1. maddesine aykırılık suçunun, hükümden sonra 05.07.2012 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 6352 sayılı Kanunun geçici 1. maddesi kapsamında kaldığı ve anılan maddenin birinci fıkrasının "b" bendinde yer alan "kovuşturma evresinde, kovuşturmanın ertelenmesine karar verilir" şeklindeki düzenleme karşısında; sanıklar hakkında kovuşturmanın ertelenmesine karar verilmesi gerektiğinin gözetilmemesi,
3-Kabul ve uygulamaya göre de;
TCK"nın 53. maddesinde düzenlenen hak yoksunluklarının uygulanması bakımından, Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 tarih, 2014/140 E. 2015/85 K. sayılı iptal kararının gözetilmesi lüzumu,
Bozmayı gerektirmiş, sanıkların temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebeplerden dolayı BOZULMASINA, 23.02.2017 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.