Hakaret - Yargıtay 18. Ceza Dairesi 2016/6467 Esas 2018/4344 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hakaret
HÜKÜM : Mahkumiyet

KARAR
Yerel Mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar belgeler ve gerekçe içeriğine göre, sanık tarafından söylendiği kabul edilen ifadelerin katılanın onur, şeref ve saygınlığını rencide edici nitelikte olduğu kanaatiyle tebliğnamedeki görüşe iştirak edilmeyerek, yapılan incelemede ;
Sanığa yükletilen hakaret eylemiyle ulaşılan çözümü haklı kılıcı zorunlu öğelerin ve bu eylemin sanık tarafından işlendiğinin Kanuna uygun olarak yürütülen duruşma sonucu saptandığı, bütün kanıtlarla aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların temyiz denetimini sağlayacak biçimde ve eksiksiz sergilendiği, özleri değiştirilmeksizin tartışıldığı, vicdani kanının kesin, tutarlı ve çelişmeyen verilere dayandırıldığı,
Eylemin doğru olarak nitelendirildiği ve Kanunda öngörülen suç tipine uyduğu,
Hakaret suçundan hüküm kurulurken doğrudan TCK"nın 125/3-a maddesi gereğince temel cezanın belirlenmesi gerektiği gözetilmemiş ise de; bu hususun sonuca etkili görülmediği,
Anlaşılmış ve ileri sürülen başkaca temyiz nedenleri yerinde görülmediği gibi hükmü etkileyecek oranda hukuka aykırılığa da rastlanmamıştır.
Ancak;
Sanığın adli sicil kaydında yer alan en ağır cezayı içeren ilamın tekerrüre esas alınması gerekirken, daha az cezayı içeren ilamın tekerrüre esas alınması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ...’in temyiz iddiaları bu nedenle yerinde ise de, bu aykırılık, yeniden duruşma yapılmasına gerek olmaksızın düzeltilebilir nitelikte olduğundan, temyiz edilen kararın açıklanan noktası tebliğnameye aykırı olarak, 5320 sayılı Kanunun 8/1. madde ve fıkrası aracılığıyla 1412 sayılı CMUK"nın 322. maddesi uyarınca, TCK"nın 58. maddesinin uygulanmasına ilişkin bölümün çıkartılarak yerine ""Giresun Ağır Ceza Mahkemesi’nin 28/03/2013 tarih, 2013/1 esas, 2013/71 sayılı karardaki hükümlülüğün tekerrüre esas alınmasına ve cezanın infazından sonra denetimli serbestlik tedbiri uygulanmasına ve 1412 sayılı CMUK"nın 326/son maddesi uyarınca sanığın aleyhine değiştirmeme ilkesi gözetilerek, 5275 sayılı Kanunun 108/2. maddesi uyarınca koşullu salıverme süresine eklenecek miktarın, Giresun 2. Sulh Ceza Mahkemesi’nin 2013/570 esas, 2014/255 karar sayılı ilamının esas alınarak belirlenmesi"" suretiyle HÜKMÜN DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 27/03/2018 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.