4. Hukuk Dairesi Esas No: 2014/4528 Karar No: 2014/5630 Karar Tarihi: 02.04.2014
Yargıtay 4. Hukuk Dairesi 2014/4528 Esas 2014/5630 Karar Sayılı İlamı
4. Hukuk Dairesi 2014/4528 E. , 2014/5630 K.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ : İstanbul 13. Sulh Hukuk Mahkemesi TARİHİ : 27/09/2012 NUMARASI : 2011/944-2012/1106
Davacı İ.. T.. vekili tarafından, davalı A.. Halı ve Dayanıklı Tüketim Mal. Ltd. Şti. aleyhine 22/07/2011 gününde verilen dilekçe ile menfi tespit istenmesi üzerine mahkemece yapılan yargılama sonunda; konusuz kalan dava hakkında karar verilmesine yer olmadığına dair verilen 27/09/2012 günlü kararın Yargıtay’ca incelenmesi davacı vekili tarafından süresi içinde istenilmekle temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra tetkik hakimi tarafından hazırlanan rapor ile dosya içerisindeki kağıtlar incelenerek gereği görüşüldü. 1-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı kanıtlarla yasaya uygun gerektirici nedenlere, özellikle delillerin değerlendirilmesinde bir isabetsizlik görülmemesine göre davacının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları reddedilmelidir. 2- Davacının diğer temyiz itirazlarına gelince; dava, menfi tespit istemine ilişkindir. Mahkemece, konusu kalmayan dava hakkında karar verilmesine yer olmadığına karar verilmiş; hüküm, davacı vekili tarafından temyiz edilmiştir. Davacı, aralarında mal alış verişi olmamasına rağmen, davalının kendisine karşı icra takibi yaptığını belirterek borçlu olmadığının tespitini talep etmiştir. Davalı vekili, icra dosyasında, isim benzerliği nedeniyle sehven yapılan takipten feragat etmiştir. Mahkemece, konusu kalmayan dava ile ilgili karar verilmesine yer olmadığına karar verilmiştir. Dosya kapsamından, davanın 22/07/2011 tarihinde açıldığı, icra dosyasındaki feragatin ise 02/08/2011 tarihinde yapıldığı anlaşılmaktadır. Şu halde, davacıya karşı dava açıldığı tarihte haksız olarak yapılan takibin derdest olduğu, dava açıldıktan sonra takipten feragat edildiği, dolayısıyla davacının eldeki davayı haklı nedene dayanarak açtığı anlaşıldığından, davalı vekili lehine vekalet ücretine hükmedilmesi doğru görülmemiştir. Ancak, vekalet ücreti açısından verilen bu kararlarla ilgili yanılgının giderilmesi yeniden yargılama yapılmasını da gerektirmediğinden; kararın, HUMK’nun 438. maddesi uyarınca düzeltilerek onanması gerekmiştir. SONUÇ: Temyiz edilen kararın, yukarıda (2) nolu bentte gösterilen nedenlerle hüküm kısmının 3. fıkrasında yer alan “Avukatlık Asgari Ücret Tarifesi uyarınca davalı lehine taktir edilecek 590,73 TL nispi ücreti vekaletin davacıdan tahsili ile davalıya verilmesine,” cümlesinin çıkarılmasına, diğer temyiz itirazlarının (1) nolu bentte açıklanan nedenle reddine ve kararın düzeltilmiş bu biçiminin ONANMASINA ve peşin alınan harcın istek halinde geri verilmesine 02/04/2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.