17. Ceza Dairesi Esas No: 2016/9076 Karar No: 2018/11208 Karar Tarihi: 26.09.2018
Hırsızlık - iş yeri dokunulmazlığının ihlali - Yargıtay 17. Ceza Dairesi 2016/9076 Esas 2018/11208 Karar Sayılı İlamı
17. Ceza Dairesi 2016/9076 E. , 2018/11208 K.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi SUÇLAR : Hırsızlık, iş yeri dokunulmazlığının ihlali HÜKÜM : Mahkumiyet
Yerel mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararların niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü: Sanık ...’un adli sicil kaydında bulunan Kadıköy 1. Ağır Ceza Mahkemesinin 2004/495 Esas ve 2005/334 Karar sayılı 01/12/2005 karar tarihli yağma suçundan hükmedilen 8 yıl 4 ay hapis cezasına ilişkin ilamın 28.11.2006 tarihinde kesinleştiği ve 20.01.2013 tarihinde infaz edildiği bu nedenle tekerrüre esas olduğunun anlaşılması karşısında; sanık ... hakkında 5237 sayılı TCK’nın 58. maddesinin uygulanmaması ve teşebbüs aşamasında kalan eylem nedeniyle meydana gelen zarar ve tehlikenin ağırlığı ve sanıkların suç yolunda katettikleri mesafe dikkate alınarak, 5237 sayılı TCK’nın 35. maddesi gereğince sanıkların cezasından hakkaniyete uygun makul bir indirim yapılması gerekirken, gerekçesi de gösterilmeden en üst oran olan 3/4 oranında indirim yapılmak suretiyle sanıklar hakkında eksik ceza tayini, aleyhe temyiz olmadığından bozma sebebi yapılmamıştır. Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre; suçların sanıklar tarafından işlendiğini kabulde ve nitelendirmede usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı anlaşılmış, diğer temyiz nedenleri de yerinde görülmemiştir. Ancak; 1)İştirak halinde suç işleyen sanıklardan sarfına sebebiyet verdikleri yargılama giderlerinin ayrı ayrı, ortak yapılan yargılama giderlerinin ise payları oranında alınmasına karar verilmesi gerekirken, yargılama giderlerinin müştereken ve müteselsilen tahsiline karar verilmek sureti ile 5271 sayılı CMK’nın 326/2. maddesine aykırı davranılması, 2)T.C. Anayasa Mahkemesi"nin, TCK"nın 53. maddesine ilişkin olan, 2014/140 Esas ve 2015/85 Karar sayılı iptal kararının, 24.11.2015 gün ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanmış olması nedeniyle iptal kararı doğrultusunda TCK"nın 53. maddesindeki hak yoksunluklarının yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması, Bozmayı gerektirmiş, sanıklar ... ve ...’ın temyiz nedenleri bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükümlerin açıklanan nedenlerle tebliğnameye aykırı olarak BOZULMASINA, bozma nedenleri yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden 5320 sayılı Yasa’nın 8/1. maddesi yollamasıyla 1412 sayılı CMUK’nun 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak yargılama giderine ilişkin hükümlerden müştereken ve müteselsilen tahsile yönelik ibareler çıkarılarak “Yargılama giderleri açısından sanıkların neden oldukları yargılama giderlerinin ayrı ayrı, ortak yargılama giderlerinin de paylarına düşen miktarda eşit olarak tahsil edilmesine” cümlesinin ve T.C. Anayasa Mahkemesi"nin, TCK"nın 53. maddesine ilişkin olan, 2014/140 Esas ve 2015/85 Karar sayılı iptal kararının 24.11.2015 gün ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanmış olmasından kaynaklanan zorunluluk nedeniyle; "TCK"nın 53. maddesinin uygulanmasına ilişkin olan tüm kısımların" hükümlerden çıkartılması ile yerine "TCK"nın 53. maddesinin Anayasa Mahkemesi"nin 2014/140 Esas ve 2015/85 Karar sayılı iptal kararı da gözetilmek suretiyle uygulanmasına" cümlesinin eklenmesi ile eleştiriler dışında diğer yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükümlerin DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 26/09/2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.