Yargıtay 21. Hukuk Dairesi 2015/6547 Esas 2015/11187 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :İş Mahkemesi

Davacı, aylıkların yasal faiziyle birlikte iadesine ve yaşlılık aylığının bağlanmasına karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme, ilamında belirtildiği şekilde, isteğin kısmen kabulüne karar vermiştir.
Hükmün, davalı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tesbit edildi.

K A R A R
Dava, davacının 01.07.1997 tarihinde bağlanan ancak kesin dönüş şartının bulunmaması nedeniyle kesilen aylığının kesin dönüş şartının yerine getirildiği tarihinden itibaren yeniden bağlanması, kesin dönüş şartının yerine getirilmediği dönemlere ilişkin geri alınan aylıkların yasal faiziyle birlikte iadesi, yaşlılık aylığı bağlanması için yeniden yapılan borçlanmanın iptali ile borçlanma bedeli olarak ödenen 22.056,30 TL"nin yasal faiziyle iadesi istemine ilişkindir.
Mahkemece, yazılı şekilde davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Dosyadaki kayıt ve belgelerden; davacının yurtdışı borçlanmasına istinaden 01.07.1997 tarihinden itibaren yaşlılık aylığı bağlandığı,; ancak davacının yurtdışında hastalık ve muhtaçlık yardımı aldığı gerekçesi ile aylığının Kurum’ca 2001/12.ay itibariyle kesildiği, 01.07.1997-21.12.2001 arası yersiz alınan aylıklar için çıkarılan borcun 17.03.2005 tarihinde icra yoluyla tahsil olunduğu, davacının 1994-31.07.2009 tarihleri arasında aralıklı olarak işsizlik ve muhtaçlık yardımı aldığı, 20.09.2010 tarihindeki aylık talebine istinaden 01.10.2010 tarihinden itibaren 3600 gün üzerinden kısmi yaşlılık aylığı bağlandığı, 1997 de bağlanan aylık için yaptığı borçlanama bedelinin iadesini 21.09.2010 da talep ettiği, Kurum’ca 07.04.2011 tarihinde iade olunduğu anlaşılmaktadır.
Somut olayda; davacının 31.07.2009 tarihine kadar muhtaçlık yardımı aldığı, 01.08.2009 tarihine kadar yurda kesin dönüş yapmadığı açıktır. Her ne kadar muhtaçlık yardımı 31.07.2009 tarihi itibariyle sona ermiş ise de davacının bu tarihten sonra yeniden tahsis talebinde bulunmadığı ve geçmişe dönük aylık bağlanamayacağı göz ardı edilerek davanın reddi yerine yazılı şekilde verilen kısmen kabul kararı usul ve yasaya aykırı olup bozma nedenidir.
O halde, davalı Kurum vekilinin bu yönleri amaçlayan temyiz itirazları kabul edilmeli ve hüküm bozulmalıdır.
SONUÇ: Hükmün yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, 18/05/2015 gününde oybirliğiyle karar verildi.