MAHKEMESİ :İŞ MAHKEMESİ

DAVA : Davacı, kıdem tazminatı, ihbar tazminatı, fazla mesai ücreti, yıllık izin ücreti, hafta tatili ücreti ile ulusal bayram ve genel tatil ücreti alacaklarının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Yerel mahkeme, isteği kısmen hüküm altına almıştır.
Hüküm süresi içinde davalı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:


A) Davacı İsteminin Özeti:
Davacı, iş sözleşmesini işvereni tarafından ...."na primlerinin eksik bildirilmesi nedeniyle feshettiğini ileri sürerek kıdem ve ihbar tazminatları ile fazla çalışma, yıllık ücretli izin, hafta tatii ve ulusal bayram ve genel tatil ücreti alacaklarının davalıdan tahsiline karar verilmesini istemiştir.
B) Davalı Cevabının Özeti:
Davalı, davanın reddine karar verilmesini istemiştir.
C) Yerel Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, toplanan kanıtlar ve bilirkişi raporuna dayanılarak, davacının iş sözleşmesini fesihte haklı olduğu gerekçesiyle davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
D) Temyiz:
Kararı davalı vekili temyiz etmiştir.
E) Gerekçe:
1- Dosyadaki yazılara, toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre davalı vekilinin aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Yıllık izin ücreti bakımından uygulanması gereken faiz konusunda taraflar arasında uyuşmazlık bulunmaktadır.
4857 sayılı İş Kanununun 59 uncu maddesinde, iş sözleşmesinin feshi halinde kullanılmayan izin sürelerine ait ücretlerin, son ücret üzerinden ödenmesi gerektiği kurala bağlanmıştır. Ancak, Yasada izin ücreti için kesin bir ödeme günü belirlenmiş değildir. İş sözleşmesinin feshedildiği tarihte izin ücreti muaccel olur. Bununla birlikte, faiz başlangıcı bakımından işverenin ayrıca temerrüde düşürülmesi gerekir.
Dairemizce, iş sözleşmesinin feshinde ödenmesi gereken izin ücreti, geniş anlamda ücret içinde değerlendirilmemiş ve 4857 sayılı Kanunun 34 üncü maddesinde sözü edilen bankalarca mevduata uygulanan en yüksek faize karar verilemeyeceği kabul edilmiştir (Yargıtay 9.HD. 24.10.2008 gün 2007/30158 E, 2008/28418 K.). O halde, izin ücreti için uygulanması gereken faiz, yasal faiz olmalıdır.
Somut olayda Mahkemece, yıllık ücretli izin alacağına yasal faize hükmedilmesi gerekirken en yüksek banka mevduat faizini geçmemek üzere yasal faize hükmedilmesi ve hükmedilen tazminat ve ücretlerin net mi yoksa brüt mü olduğunun hükümde belirtilmemesinin kararın infazında tereddüt yaratacağının düşünülmemesi hatalı olup bozma nedeni ise de, bu yanlışlığın giderilmesi yeniden yargılamayı gerektirmediğinden hükmün H.M.K."nun geçici 3. maddesi yollaması ile HUMK’nun 438/7 maddesi uyarınca düzeltilerek onanmasına karar verilmiştir.
F) Sonuç:
Hüküm fıkrasının ikinci, üçüncü , dört ve beşinci paragrafının tamamen çıkarılarak yerlerine,
"3.387,09 TL net kıdem tazminatının fesih tarihi olan 24/06/2011 tarihinden itibaren işleyecek en yüksek banka mevduat faizi ile birlikte,
137,64 TL net yıllık izin ücretinin 100,00 TL"sinin dava tarihi olan 28/02/2012 tarihinden ve geri kalan 37,64 TL"sinin ıslah tarihi olan 12/04/2013 tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile birlikte,
7.608,34 TL net fazla mesai ücretinin 250,00 TL"sinin dava tarihi olan 28/02/2012 tarihinden ve geri kalan 7.358,34 TL"sinin ıslah tarihi olan 12/04/2013 tarihinden itibaren işleyecek en yüksek banka mevudat faizi ile birlikte,
448,28 TL net genel tatil ücretinin 100,00 TL"sinin dava tarihi olan 28/02/2012 tarihinden ve geri kalan 348,28 TL"sinin ıslah tarihi olan 12/04/2013 tarihinden itibaren işleyecek en yüksek banka mevudat faizi ile birlikte," paragraflarının yazılmasına, hükmün bu şekilde DÜZELTEREK ONANMASINA,aşağıda yazılı temyiz giderinn temyiz edene yükletilmesine, 20.01.2015 tarihinde oybirliği ile karar verildi.